Co jest nie tak z glutenem?

Co jest nie tak z glutenem?

Czyżby gluten to jakaś kolejna trucizna dodawana do produktów?
Otóż nie, problem jest dużo poważniejszy. Gluten to naturalne białko, które występuje w ziarnach zbóż (pszenica, owies, żyto, jęczmień, orkisz), ale nasz organizm tego nie rozpoznaje, układ odpornościowy traktuje gluten, jako truciznę, jak wroga i zaczyna z nim walczyć, czyli wytwarzać przeciwciała, co z kolei doprowadza do objawów alergii.
Ale się narobiło, prawda? Wszędzie słyszymy – „jedzmy naturalne produkty”, a tu się okazuje, że nasz układ odpornościowy „zwariował”, już nie wie, co jest naturalne a co nie. A może to nie odporność jest winna, może to już nie jest takie samo białko? Kiedyś używało się naturalnych nawozów, nie używało się tylu, i tak silnych pestycydów, no i ziarno nie było modyfikowane. Gluten, z uwagi na swoją właściwość tworzenia masy produktu, chętnie jest wykorzystywany przez producentów, jako nośnik aromatów, przypraw, dodawany do produktów przetworzonych – mięs, ciasteczek, kostek rosołowych, właściwie to trudno jest znaleźć w sklepie produkt, który by nie zawierał glutenu. O tym, najlepiej wiedzą osoby, których ten problem dotyczy, czyli Ci, u których zdiagnozowano problem.
Większość ludzi jednak nie wie, że to gluten w ich diecie może być przyczyną problemów zdrowotnych.
Nie ma na razie, jednoznacznego wyjaśnienia, dlaczego tak się dzieje, dlaczego tyle ( 1% populacji) osób cierpi z powodu czegoś naturalnego. Pojawiają się różne opinie na ten temat, że to nie sam gluten, ale dodatki, jakie zaczęto stosować do produktów, w wyniku połączenia dają taki efekt. Inni twierdzą, że nasz układ odpornościowy już „ się załamuje’ i nie potrafi prawidłowo odczytywać. Są to tylko domysły, być może kiedyś, któraś z tych teorii okaże się prawdziwa. Ale my nie mamy czasu czekać, bo problem jest już dzisiaj.
To, że wrażliwość na gluten, szczególnie wtedy, kiedy nie jest to zdiagnozowane, jest powodem wielu chorób, udowodniono w badaniach.
Obszerne badania zamieszczone w „Journal of Amerykan Medical Association”, wykazały, że osoby ze zdiagnozowaną, niezdiagnozowaną oraz utajoną celiakią albo alergią na gluten, wykazywały większe ryzyko śmierci, głównie z powodu choroby serca lub nowotworów.
Badaniem objęto blisko 30 tysięcy pacjentów w latach 1969-2008 i przebadano zgony w trzech grupach: osób z zaawansowaną celiakią, osób z zapaleniem jelit – bez zaawansowanej celiakii, oraz tych z utajoną celiakią albo alergią na gluten. Wyniki były dramatyczne. Wykazały one 39% zwiększonego ryzyka śmierci u osób z celiakią, 72% u osób z zapaleniem jelit wywołanym przez gluten i 35% zwiększonego ryzyka u osób z alergią na gluten.
Są to przełomowe badania, które dowodzą, że nie trzeba mieć zaawansowanej celiakii z pozytywnym wynikiem biopsji jelit ( jak powszechnie się uważa), aby mieć poważne problemy zdrowotne i powikłania, w wyniku spożywania glutenu.

Inne badania, w których zestawiono wyniki sprzed 50 lat analizy krwi 10 tysięcy osób z wynikami 10 tysięcy osób żyjących obecnie, wykazało, że liczba przypadków zaawansowanej celiakii wzrosła w tym czasie o 400%. Dziwi fakt, że nie zostało to nagłośnione, tak, jakby się to stało, gdyby wykryto 400% wzrostu ilości zachorowań na choroby serca lub na nowotwór. Dlaczego tak się stało? Jak nie wiadomo, o co chodzi, to najczęściej chodzi o pieniądze – to również jest opinia osób, które zajmują się tym zagadnieniem.
Praca przeglądowa, zamieszczona w „The New England Journal of Medicine”, wymienia 55 schorzeń, które mogą być spowodowane spożywaniem glutenu. Na liście znalazły się: osteoporoza, zespół jelita drażliwego, nieswoiste zapalenie jelit, anemia, nowotwór, chroniczne zmęczenie oraz reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń, stwardnienie rozsiane i niemalże wszystkie inne autoagresyjne choroby. Gluten jest również kojarzony z wieloma schorzeniami psychicznymi i neurologicznymi, takimi jak, stany lękowe, depresja, schizofrenia, demencja, migreny, epilepsja, neuropatia (zapalenie nerwów). Dostrzeżono też związek z autyzmem.
Zwykło się uważać, że dolegliwości związane ze spożywaniem glutenu, dotyczą tylko dzieci, które mają biegunkę, tracą na wadze i przestają rosnąć. Obecnie wiadomo, że można być starszym, otyłym i mieć zaparcia i cierpieć jednocześnie na celiakię lub wrażliwość na gluten.
Wrażliwość na gluten jest w rzeczywistości autoagresyjną chorobą, która powoduje zapalenie w całym ciele z wielostronnymi skutkami dla wszystkich narządów, włączając w to mózg, serce, stawy, przewód pokarmowy i wiele innych narządów. Aby wyleczyć te choroby, należy leczyć nie objawy, a przyczynę, którą często jest uczulenie na gluten, czego możemy być nieświadomi.
Nie oznacza to oczywiście, że wszystkie przypadki chorób w/w, u każdego spowodowane są przez gluten. Jest jednak ważne, aby to sprawdzić, szczególnie wtedy, jeśli mamy chroniczne dolegliwości.
Żeby się dowiedzieć, czy jesteśmy wrażliwi na gluten, należałoby przeprowadzić testy, robi się również biopsje jelita, ale nie zawsze wyniki są miarodajne. Bywa tak, że badanie krwi, wykazuje przeciwciała, co sugerowałoby o istniejącym problemie, ale biopsja jelit nie wykazuje niczego ( jeszcze), czasami bywa też odwrotnie. Nasz organizm jest skomplikowaną „maszyną”, i nie możemy mieć pretensji do nikogo, że wynik się nie potwierdził a my nadal cierpimy.
Aby dowiedzieć się, czy nasze dolegliwości, nie są spowodowane glutenem, najlepiej zastosować prostą procedurę, za nim wybierzemy się do lekarza po dalsze badania. Dla lekarza będzie to również wskazówką, ważną informacją w ustawieniu dalszych badań.
Co należy zrobić? Przeprowadzić test samemu, i tak, jak czasami wyniki badań nie wykazują niczego, to test odstawienia glutenu na 2 – 4 tygodnie, da odpowiedź.
Trudno tu radzić, co odstawić, bo trudno znaleźć produkt bez glutenu, ale warto spróbować analizować każdy produkt, żeby zmniejszyć cierpienie.
Należy pamiętać, aby test był skuteczny, należy absolutnie usunąć z diety 100% glutenu- żadnych wyjątków, żadnego ukrytego glutenu i ani jednego okruszka chleba. Po okresie próby – testu, należy zacząć jeść ponownie produkty, które były w diecie wcześniej. Jeśli, w choć w najmniejszym stopniu wystąpi gorsze samopoczucie, dolegliwości, to znak, że powinniśmy unikać glutenu. Próbę można powtórzyć, jeżeli mamy wątpliwości, bo wystąpiły, np. inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na nasze samopoczucie. Nie będzie to łatwe, ale życie z chronicznymi dolegliwościami też do łatwych nie należy.
Myślę, że wiele osób, nie zdawało sobie sprawy z tego, jak poważny problem stanowi, nadwrażliwości na gluten. Jak wiele osób cierpi z tego powodu i jak wiele rodziców boryka się z tym problemem u swoich dzieci.
Pytanie – czy to kiedyś się skończy, czy to można wyleczyć? Jest dużo przypadków wyleczenia dzieci. Stosują dietę, biorą leki i czasami, jak to się potocznie mówi – „dziecko wyrosło z tego”. Zdarza się jednak, że dziecko to, w wieku późniejszym, już nawet, jako osoba dorosła, zaczyna reagować alergicznie na inny alergen.
Jak wcześniej było wspomniane, alergia na gluten nie dotyczy tylko dzieci. Coraz większą grupę stanowią osoby dorosłe, u których zdiagnozowano wrażliwość na gluten. Co ciekawe, u większości tych osób, w wieku dzieciństwa występowała alergia pokarmowa, często jednak na inny alergen niż gluten. Chciałoby się powiedzieć, że, w takim razie to „sprawka” układu odpornościowego. Jak już się oswoi z danym alerganem i przestaje go traktować jak wroga, to po jakimś czasie, znowu mu się „coś psuje”, następuje zanik „pamięci” i ponownie zaczyna traktować, coś, co nie jest szkodliwe dla większości osób, on traktuje jak kolejnego wroga.
Póki co, liczba osób, którzy nie mogą spożywać glutenu, lawinowo rośnie, zarówno u dzieci jak i u dorosłych i nie ma na to lekarstwa ani odpowiedzi, dlaczego tak się dzieje.
Jedyne rozwiązanie to unikać spożywania produktów z glutenem.