List z Titanica wyłowiony w Zatoce Fundy
List z Titanica wyłowiony w Zatoce Fundy
Naukowcy z Université du Québec à Rimouski pracują nad uwierzytelnieniem listu, który, jak się uważa, został wrzucony do Atlantyku przez pasażera Titanica.
Wszystko wskazuje, że list podpisany przez francuskiego pasażera Titanica, został znaleziony w Nowym Brunszwiku.
W kwietniowy dzień 1912 roku 12-letnia Mathilde Lefebvre wraz z matką i rodzeństwem weszła na pokład statku, mając nadzieję, że po rocznej przerwie przekroczy Atlantyk i spotka się z resztą rodziny w Stanach Zjednoczonych.
Do spotkania z rodziną nigdy nie doszło.. Statkiem, na który weszli, był Titanic, który zatonął kilka dni później.
Zespół naukowców z Université du Québec à Rimouski pracuje nad ustaleniem, czy list w butelce, który ocean wyrzucił na brzeg w Kanadzie, został napisany przez Lefebvre ponad sto lat temu.
„Wrzucam tę butelkę do morza, na środku Atlantyku. Za kilka dni mamy przybyć do Nowego Jorku” – czytamy w liście – „Jeśli ktoś go znajdzie, niech skontaktuje się z rodziną Lefebvre w Liévin”.
Wiadomość podpisana „Mathilde Lefebvre” została znaleziona przez rodzinę z Nowego Brunszwiku w piaskach w pobliżu zatoki Fundy w 2017 roku.
Nicolas Beaudry, profesor historii i archeologii na Université du Québec à Rimouski, analizuje list.
– Jak dotąd nie złapaliśmy dymiącego pistoletu fałszerstwa – powiedział Nicolas Beaudry, profesor historii i archeologii na Université du Québec à Rimouski, który bada ten list.
Powiedział, że wiadomo, że na Titanicu rzeczywiście była pasażerka o imieniu Mathilde Lefebvre.
– Była córką Francka Lefebvre’a, górnika z północnej Francji, który pojechał spróbować szczęścia do Ameryki – powiedział Beaudry.
Franck Lefebvre znalazł pracę w kopalni w stanie Iowa, gdzie przebywał z czwórką swoich najstarszych dzieci. Kiedy zarobili wystarczająco dużo pieniędzy, wysłał pieniądze, by żona i czworo młodszych dzieci, wśród nich Mathilde, dołączyły do nich.
– Wszyscy podzielili swój los następnego dnia – powiedział Beaudry.
Ale sama znajomość historii rodziny Lefebvre nie wystarczy.
Zespół naukowców musi opatrzyć list datą węglową, weryfikując materiały, na których został napisany, a także butelkę, w której został znaleziony, oraz korek, który go zabezpieczał.
– Jak dotąd wszystkie materiały wydają się zgodne z datą – stwierdził Beaudry – Nie wyklucza to, że może to być fałszerstwo lub mistyfikacja.
Ktoś przecież mógł użyć starych materiałów do sfałszowania listu, wiele lat po zatonięciu statku.
Alternatywnie, ktoś mógł sfałszować list nawet w 1912 roku.
– Żarty były wówczas powszechne, ponieważ prasa publikowała wiadomości z morza i przyciągały one wiele uwagi czytelników – wskazał Beaudry.
Dlatego mówi, że ważne jest, aby zespół przeanalizował charakter pisma w liście i użyty język.
– Na pierwszy rzut oka może wyglądać jak pismo odręczne z początku XX wieku, ale są niespójności z tym, czego dzieci uczyły się w szkole we Francji – powiedział Beaudry.
Daniel Bourgault po lewej, El Hadi Cherfouh i Nacera Bellila stoją przy Hopewell Rocks w Nowym Brunszwiku, gdzie znaleziono butelkę.
Jest też kwestia miejsca znalezienia butelki. Czy butelka wyrzucona ze statku na środku Atlantyku mogła dotrzeć do Nowego Brunszwiku?
– To mało prawdopodobne, ale nie jest to niemożliwe – powiedział Daniel Bourgault, profesor oceanografii fizycznej na Université du Québec à Rimouski – Tam, gdzie Titanic był 13 kwietnia, jest to kontynuacja tego wielkiego prądu, który nazywamy Prądem Zatokowym – powiedział Bourgault. „Prąd Zatokowy płynie ze wschodniej części Ameryki Północnej w kierunku Europy, więc najprawdopodobniej jeśli wrzucisz tam coś do wody, wyrzuci to na europejski brzeg. Mimo to istnieje szansa, choć mniejsza niż jeden procent, że mogłaby trafić do Zatoki Fundy.
Quebeckiemu uniwersytetowi pomaga zespół z Norwegii używając programu komputerowego do symulacji takich zjawisk, jak kierunek wiatru, próbując jeszcze bardziej uszczegółowić badania.
Bourgault powiedział, że jest jeszcze za wcześnie, aby stwierdzić, czy list jest na sto procent autentyczny. Istnieje też szansa, że nigdy się tego na pewno nie stwierdzi.
Jacques Lefebvre, który mieszka na południu Francji, dowiedział się o tym liście z artykułu w lokalnej gazecie wkrótce po jego znalezieniu.
Od kilku lat ma nadzieję, że to prawda. Matka Mathilde Lefebvre była ciotką jego babci i niewiele wiedział o tej części swojej rodziny, dopóki nie dowiedział się o liście.
– To jedyny list, jaki istnieje od rodziny. Nie mam żadnego napisanego przez mojego dziadka – powiedział Lefebvre – Nie mamy żadnych dokumentów, zdjęć, w ogóle nic z rodziny Jacquesa – dodała jego żona, Hélène.
Ale nawet oni mają wątpliwości co do autentyczności tego, co zostało znalezione w butelce.
To jak wygrana w totolotka, wydaje się niewiarygodne – powiedziała.
Jacques Lefebvre, odszedł, a jego żona Hélène, która mieszka na południu Francji, dowiedziała się o liście kilka lat temu z lokalnej gazety.