Toronto w walce z kawą na wynos
Toronto w walce z kawą na wynos
Toronto toczy wojnę środowiskową od dziesięcioleci. Wróg: kubki po kawie na wynos. Miasto przegrywa. Nowy system niebieskich pojemników na śmieci w końcu umożliwi recykling kubków Tim Hortons i Starbucks. Ale miasto również musi zmniejszyć popyt.
Papierowe kubki, takie jak te, w których dostajecie gorące i zimne napoje w sieciówkach kawowych – te, które ludzie zużywają w ogromnych ilościach w dziwnym patriotycznym zapale, gdy są zachęcani do rozwinięcia brzegu (roll-up the rim) – generują ponad 1000 ton odpadów rocznie w samym Toronto, według danych wydziału odpadów stałych Urzędu Miasta. Jednorodzinne gospodarstwa domowe w Toronto zużywają łącznie ponad 39 milionów jednorazowych kubków rocznie.
Żaden z nich nie nadaje się do recyklingu. Kubki, w które nalewa się kawę na wynos i inne papierowe kubki do napojów nie powinny trafiać do niebieskich pojemników.
Wiele osób uważa jednak, że jest inaczej. I to rozsądne założenie. W epoce, w której miliarderzy wypuszczają samochody w kosmos dla zabawy, a globalna gospodarka obejmuje handel wyimaginowaną cyfrową walutą opartą na psim memie, wydaje się, że recykling kubków do kawy powinien być problemem dawno temu rozwiązanym.
Rada Toronto wielokrotnie zwracała się do miejskiego wydziału odpadów stałych o zbadanie sposobów recyklingu kubków po kawie, ale odpowiedź jest zawsze taka sama. „Nie ma rynku recyklingu papieru dostępnego dla miasta Toronto, które obecnie jest skłonne zabrać pokonsumenckie papierowe kubki z powłoką poliestrową z naszego systemu recyklingu”, mówi miasto w oświadczeniu na swojej stronie internetowej. „Papier używany do produkcji kubków do kawy to papier niskiej jakości”. (Pokrywki nadają się do recyklingu — pod warunkiem, że nie są wykonane z czarnego plastiku).
Tak więc status kubków do kawy to marnotrawny bałagan. Kubki do kawy są jednym z najczęstszych źródeł skażenia niebieskich pojemników w Toronto, a samo zanieczyszczenie w pojemnikach jest coraz większym problemem. Miasto twierdzi teraz, że około 30 procent materiałów zebranych w niebieskich pojemnikach nie może zostać poddanych recyklingowi, a poziom zanieczyszczenia powoduje dodatkowe płatności dla przetwórców, wynoszące łącznie ponad 4 miliony dolarów rocznie.
Kubki, które nie kończą w niebieskich pojemnikach, lądują na wysypiskach śmieci — lub gorzej. Kubki do kawy są na liście „brudnego tuzina” (dirty dozen) stworzonej przez grupę Great Canadian Shoreline Cleanup, ponieważ tak często zaśmiecają plaże. A zgodnie z audytem śmieci przeprowadzonym w 2020 r. w Toronto, kubki jako kategoria stanowią 9,7 procent dużej ilości śmieci znajdowanych na ulicach i chodnikach miasta.
Ale w końcu jest jakaś nadzieja. W zeszłym tygodniu rząd prowincji ogłosił porozumienie w sprawie przejścia na nowy system niebieskich pojemników, w którym producenci odpowiedzialni będą za przetwarzanie własnych odpadów. Firmy produkujące kubki na wynos dla sieci, takich jak Tim Hortons i Starbucks, wkrótce będą musiały znaleźć sposoby na recykling odpadów, które sami wytwarzają.
Nowy system niebieskich pojemników, który wejdzie w życie w Toronto w lipcu 2023 r., określa cel na 2026 r. dla producentów, aby przekierować 75 procent odpadów z pojemników po napojach z dala od wysypisk. W 2030 r. wydajność ma wzrosnąć do 80 procent.
To dobry początek i ulga dla miast takich jak Toronto, które toczą przegraną walkę z marnowaniem kubków po kawie. Ale ten ogólny wysiłek mógłby być nieco większy. Nowy system recyklingu rozwiązuje problem kubków, które dziś zanieczyszczają nasze niebieskie pojemniki i trafiają na wysypiska, ale tak naprawdę nie rozwiązuje problemu kubków, które zaśmiecają ulice, parki i wybrzeże.
Naprawdę solidny plan ograniczenia marnotrawstwa kubków miałby również na celu przede wszystkim zmniejszenie popytu na kubki papierowe. Przed COVID-19 ratusz w Toronto przeprowadzał serię konsultacji, aby uzyskać informacje zwrotne na temat przepisów, które wymagałyby od firm naliczania dodatkowej opłaty – może dziesięciocentówki lub dwóch – klientom, którzy chcą kupić napój w jednorazowym kubku. Przyglądali się również przepisom, które wymagałyby od restauracji oferowanie plastikowych słomek i sztućców tylko na specjalne życzenie klientów, a nie domyślnie, oraz całkowitym zakazie piankowych/styropianowych pojemników na wynos.
Środki te zostały niedawno wstrzymane z powodu obaw o nałożenie nowych obciążeń na firmy w trakcie lub tuż po pandemii, ale obowiązkowa opłata za kubki na wynos może być silnym motywatorem do przejścia na kubki wielokrotnego użytku.
Do tego czasu przynajmniej nowy prowincjonalny system niebieskich pojemników, po wdrożeniu, powinien dać miastu nową energię w długiej, zaciekłej walce z kubkami po kawie.