Bezdomni w Toronto szukają schronienia przed mrozem

Bezdomni w Toronto szukają schronienia przed mrozem

Ponieważ temperatury w Toronto spadają znacznie poniżej zera, członkowie społeczności bezdomnych w mieście biją na alarm w związku z trudnościami w zapewnieniu miejsca w miejskich schroniskach.

Choć niebezpieczny, problem nie jest nowy, mówi Lorraine Lam, pracownik pomocy społecznej Sanctuary Toronto. Nawet przy najlepszej pogodzie znalezienie zakwaterowania w miejskich schroniskach jest wyzwaniem – a to staje się jeszcze trudniejsze, gdy temperatura zaczyna spadać.

„Teraz, wraz z pandemią, jest jeszcze mniej dostępnej przestrzeni ze względu na dodatkową kwestię utrzymania dystansu fizycznego, więc schroniska nie mogą przyjąć tylu ludzi, ile kiedyś” – powiedziała Lam w rozmowie z CTV News Toronto w poniedziałek.

Zeszłej zimy wielu członków społeczności bezdomnych mieszkało w prowizorycznych obozowiskach w parkach miejskich, w tym w Trinity Bellwoods Park, Alexandra Park i Lamport Stadium. Miasto uznało te struktury za niebezpieczne i nielegalne, powołując się na obawy związane z zagrożeniem pożarowym i transmisją COVID-19, a następnie wydało prawie 2 miliony dolarów na likwidację obozowisk.

Lam stara się pomóc mieszkańcom ulicy w znalezieniu schronienia i, jak mówi, w ostatnich tygodniach staje się to coraz trudniejsze. W poniedziałek Lam zadzwoniła na centralną linię przyjęć miasta Toronto, mając nadzieję, że zapewni nocleg w schronisku dla członka społeczności bezdomnych.

Chociaż Lam twierdzi, że często musi czekać, zanim dotrze do pracownika miejskiego, ta próba okazała się inna — spotkała się z automatycznym komunikatem, że centralna linia przyjęć nie może odebrać telefonu.

„Zadzwoniłam do centrali przyjęć i oczywiście nie chodziło tylko o to, że [nie było] łóżek” – powiedziała. „To dlatego, że system był tak przeciążony, że nie było nikogo, kto mógłby odebrać telefon”. Po ponad godzinie spędzonej na czekaniu, kolega Lam powiedział, że udało im się połączyć tylko po to, by dowiedzieć się, że nie ma wolnych łóżek na nadchodzącą noc.

Kyrsten Howet, pracownica socjalna w przychodni w centrum Toronto, również próbowała ze wszystkich sił dzwonić się do centrali w celu zabezpieczenia łóżka dla członka społeczności. „[W poniedziałek] zadzwoniłam i nie było wolnych łóżek” – powiedziała Howet w pisemnym oświadczeniu dla CTV News Toronto. „Miał szczęście, że zaoferowano mu polowe łóżko w ośrodku ocieplenia, który jest otwarty tylko chwilowo, ze względu na zagrożenia związane z dużymi mrozami”.

We wtorek Howet ponownie spróbowała zadzwonić. Po odczekaniu 75 minut po raz kolejny powiedziano jej, że nie ma wolnych łóżek. Jej klientka została ponownie poinformowana o tymczasowej przestrzeni w ośrodku ocieplenia w Scarborough.

„Ludzie, z którymi pracuję, są coraz bardziej odizolowani przez pandemii i wyczerpani próbą uzyskania dostępu do tego zepsutego systemu” – powiedziała Howet. „Ci ludzie zasługują na znacznie więcej — to bolesne, przez co muszą przejść, aby po prostu uzyskać dostęp do posiłku i ciepłego, bezpiecznego miejsca na nocleg”.

Michael Eschbach mieszka w prowadzonym przez miasto schronisku hotelowym przy Rexdale Boulevard i mówi, że takie zimne noce mogą być śmiertelne dla osób śpiących na zewnątrz „Niebezpieczeństwo jest niewiarygodnie wysokie” – powiedział Eschbach CTV News Toronto.

Eschbach twierdzi, że ostatnio musiał pomóc przyjacielowi, który był zmuszony spać na dworze w zimową noc. „Wychodziliśmy każdego ranka i w środku nocy, aby przynieść mu jedzenie, kawę i inne rzeczy za darmo” – powiedział. „Cokolwiek się da z naszych skromnych zapasów”. Mówi, że znalezienie zakwaterowania w schronisku zajęło wspomnianej osobie około tygodnia. „Nie mogłem spać, wiedząc, że tam jest”, powiedział Eschbach.

Anthony Toderian, rzecznik miasta Toronto, powiedział we wtorek, że system schronisk jest „duży, złożony i dynamiczny z szeregiem różnych rodzajów usług”.

„Możliwe, że klient w pewnym momencie zadzwoni do centralnego punktu przyjęć i usłyszy, że nie ma dostępnych łóżek w czasie, który spełniałby jego potrzeby o tej porze dnia/nocy” – powiedział. „W takim przypadku prosimy klienta o oddzwonienie lub personel może oddzwonić, ponieważ wydajność jest płynna”.

Miasto przyznaje, że pomimo że liczba łóżek dostępnych obecnie dla osób samotnych i par jest od pięciu lat uważana za wysoką, zapotrzebowanie na łóżka w schroniskach jest również najwyższe w historii i przez większość nocy system pozostaje na pełnej lub prawie pełnej wydajności.

W październiku miasto przedstawiło plan usług zimowych dla osób doświadczających bezdomności. Plan określał szereg kroków mających na celu wsparcie społeczności, w tym dodanie 325 nowych miejsc w schroniskach i 165 miejsc w ośrodkach ocieplenia, a także prace nad przeniesieniem ludzi ze schronisk i obozowisk do nowych mieszkań z zapewnieniem wielopoziomowego wsparcia.

Lam mówi, że adwokaci szybko uznali ten plan za „nieadekwatny”.

W odpowiedzi na deklaracje miasta Shelter and Housing Justice Network (SHJN) przedstawiło miastu Toronto swój własny plan zimowy.

60-stronicowy dokument zidentyfikował kluczowe żądania SHJN, takie jak włączenie do systemu 2,250 stałych, niezrzeszonych łóżek w schroniskach, uchylenie miejskiego zakazu kempingowania, przedłużenie umów najmu schronisk hotelowych, zwiększenie celu nowo przyznawanych dodatków mieszkaniowych z 1,440 do 3,000, wdrażając zamrożenie eksmisji i wdrażając w systemie środki bezpieczeństwa w zakresie jakości powietrza w pomieszczeniach w odpowiedzi na COVID-19.

Podczas gdy wsparcie, takie jak ośrodki ocieplania, jest potrzebne, aby pomóc społeczności bezdomnej w zimowe noce, Lam mówi, że miasto musi unikać rozwiązań tymczasowych w tak dużym problemie. „To dalekie od rzeczywistego rozwiązania. To naprawdę miejsce, w którym ludzie mogą się tymczasowo rozgrzać, nic więcej” – powiedziała.

Eschbach powtórzył te odczucia, podkreślając, że potrzebne są stałe mieszkania.

„[Miasto] mogłoby to zrobić tak łatwo, gdyby naprawdę, naprawdę tego chciało, ale myślę, że w jakiś sposób uważają nas za plagę” – powiedział.

W latach 2021/2022 Toronto zobowiązało się do stworzenia 1,248 domów wsparcia dla osób i rodzin bez mieszkania, w tym ponad 300 domów, które, jak twierdzi, będą dostępne do stopniowego zajmowania tej zimy, w ramach 10-letniego planu mieszkaniowego.

Jednak Eschbach mówi, że w ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy spędzonych w schronisku hotelowym dowiedział się tylko o jednej okazji na stałe mieszkanie. Mówi, że zanim usłyszał o możliwości, już o niej mówiono.

“Ktoś musi stanąć u steru i podjąć wspólny wysiłek na rzecz budowy mieszkań, o których miasto ciągle mówi” – powiedział.

Do tego czasu zwolennicy mówią, że tymczasowe rozwiązania, takie jak więcej ośrodków grzewczych, wraz z usunięciem bariery w postaci konieczności dzwonienia do centralnego punktu przyjęć, a zamiast tego prowadzenie wszystkich schronisk na zasadzie walk-in, mogłoby pomóc w ratowaniu życia.

Tymczasem Lam wzywa miasto do ściślejszej współpracy ze społecznością bezdomnych i jej obrońcami. “Chciałabym, żeby miasto bardziej starało się współpracować z ludźmi ze społeczności, tak abyśmy faktycznie reagowali proaktywnie, a nie próbowali zawsze kombinować,” powiedziała.

„To, co się dzieje, gdy jest takie zamieszanie, polega na tym, że w czasie, w którym próbujemy wszystko zorganizować, ludzie chorują, ludzie zamarzają na śmierć”.