W wieku 101 lat zmarła Hazel McCallion
W wieku 101 lat zmarła Hazel McCallion
Zmarła Hazel McCallion, ikona polityki, która przekształciła Mississaugę ze społeczności wiejskiej w tętniącą życiem metropolię podczas 36-letniej kadencji jako burmistrzyni. Miała 101 lat.
Premier Doug Ford poinformował o tym w oświadczeniu wydanym w imieniu rodziny McCallion w niedzielę rano, zauważając, że wieloletnia burmistrzyni “odeszła spokojnie w swoim domu w Mississauga wczesnym rankiem”.
“Hazel była prawdziwą definicją społecznika. Poświęciła swoje długie życie dla lokalnej społeczności, w tym 36 lat służyła jako burmistrz Mississauga – to najdłużej urzędujący burmistrz w historii miasta. Poprowadziła transformację Mississauga w jedno z największych miast Kanady. Ślady Hazel można znaleźć w wielu miejscach i organizacjach, które noszą jej imię, w tym Hazel McCallion Line. Mam niesamowite szczęście, że mogłem nazywać Hazel moją przyjaciółką w ciągu tych ostatnich wielu lat. Kiedy wchodziłem w świat polityki, miałem szczęście uczyć się od niej mądrości i wskazówek, które bezinteresownie oferowała do samego końca.” – powiedział premier Ontario.
Hazel McCallion urodziła się w Port Daniel w Quebecku, 14 lutego 1921 roku. Jej rodzina była właścicielem firmy rybackiej i konserwowej. McCallion po ukończeniu szkoły średniej uczęszczała do szkoły sekretarek biznesowych w Quebec City i Montrealu. Jej pierwszą pracą była praca w Louis Rolland Paper Company. Później została zatrudniona przez kanadyjską firmę Kellogg i przeniesiona do Toronto.
W 1945 roku poznała swojego męża Sama i pobrali się sześć lat później. McCallionowie zamieszkali następnie w Streetsville (zanim stało się ono częścią Mississauga), gdzie rozpoczęła się kariera polityczna Hazel. Pełniła funkcję przewodniczącej Rady Planowania Streetsville, zanim w 1970 roku została wybrana na burmistrza Streetsville. Trzy lata później miasto połączyło się z miastem Mississauga i miastem Port Credit, tworząc miasto Mississauga. McCallion z powodzeniem kandydowała do rady.
W 1978 roku została wybrana na burmistrza, którą to funkcję pełniła przez 36 lat. Rok później stanęła w obliczu najgorszej katastrofy w historii Mississaugi, kiedy pociąg towarowy Canadian Pacific zawierający niebezpieczne chemikalia wykoleił się, zapalił i eksplodował. Z powodu tej katastrofy ponad 200,000 mieszkańców musiało uciekać ze swoich domów. Sposób w jaki McCallion poradziła sobie z katastrofą pozwolił uniknąć ofiar śmiertelnych.
W trakcie swoich rządów McCallion wykorzystała niższe podatki w Mississauga do przyciągnięcia firm z Toronto, aby pomóc w rozwoju miasta. Mississauga jest obecnie trzecim co do wielkości miastem w Ontario i siódmym co do wielkości w Kanadzie, z liczbą ludności 717,961. W 1978 roku, kiedy McCallion została wybrana po raz pierwszy na stanowisko burmistrza, liczba mieszkańców wynosiła 280,852.
Nazywana przez zwolenników “Huraganem Hazel” ze względu na swój wyjątkowy styl polityczny, służyła przez 12 kadencji jako główny sędzia Mississauga od 1978 do 2014 roku.
“W moim pierwszym dniu pracy jako burmistrzyni Mississauga krowy i konie pasły się tam, gdzie dziś jest serce naszego miasta i z pewnością wiele się od tego czasu wydarzyło” – powiedziała podczas swojego ostatniego posiedzenia rady. “Zbudowaliśmy to miasto razem; nie ma co do tego wątpliwości. Żadna osoba nie może przypisać sobie zasług. To było podejście zespołowe. Musieliśmy podejmować trudne decyzje i teraz zastanawiając się nad tym myślę, że całkiem dobrze odrobiliśmy naszą pracę domową”.
W swojej autobiografii z 2014 roku “Hurricane Hazel: A Life with Purpose”, McCallion powiedziała, że wśród listy przydomków, które miała – niektóre z nich, jak zauważyła, były nieskromne i seksistowskie, takie jak “Queen of Sprawl” i “The Mom Who Runs Mississauga” – Hurricane Hazel był jej ulubionym. Kochała ten przydomek tak bardzo, że nazwała swojego najukochańszego psa owczarka niemieckiego “Hurricane”.
“Premierzy nazywali mnie Hurricane Hazel za to, że wpadałam jak wichura do ich biur, żądając, by zrobili coś, co pomoże mieszkańcom Mississauga. Były premier Ontario David Peterson kiedyś nazwał mnie ‘postrachem dla każdego premiera w Ontario. Nie zadzieraj z nią. Jest jedyną osobą na świecie, której się boję”. Przy zaledwie pięciu stopach i dwóch calach wzrostu, wątpię, że naprawdę przestraszyłam Davida, ale to był komplement, jeśli miał na myśli, że będę nieustępliwie robić wszystko co w mojej mocy, aby pomóc moim ludziom”, – McCallion napisała w prologu książki, której współautorem jest dziennikarz Robert Brehl.
“A jednak, pod wieloma względami, nie jestem huraganem. Huragan niszczy; taranuje społeczności, pustoszy miasta i miasteczka. Uważam się za budowniczego, który miał szczęście stać u steru, gdy Mississauga przekształciła pola uprawne i zbiór wiosek w szóste co do wielkości miasto Kanady.”
“Żyć tak długo i mieć pracę, którą wciąż kocham, sprawia, że myślę o tym starym porzekadle: ‘Komu wiele dano, od tego wiele się oczekuje’. Szczerze starałam się dobrze wykorzystać jak najwięcej z tego, co zostało mi dane”.
Po przejściu na emeryturę z polityki, McCallion zajmowała kilka stanowisk w różnych sektorach, w tym w instytucjach policealnych i Greater Toronto Airport Authority. W 2022 roku McCallion została wybrana przez Forda na szefową Rady Greenbelt. Aktywna do swoich ostatnich dni, McCallion napisała list otwarty niecałe dwa tygodnie temu, chwaląc ruch rządu Forda, aby usunąć niektóre grunty z Greenbelt w celu budowy mieszkań.
“Za niecały miesiąc mam skończyć 102 lata. W ciągu wieku widzi się wiele” – zauważyła w tym liście.
McCallion osierociła trójkę dzieci.
