Prywatne agencje pożerają miliardy z budżetu szpitali w Ontario
Prywatne agencje pożerają miliardy z budżetu szpitali w Ontario
Szpitale w Ontario wydały ponad 9 miliardów dolarów na pielęgniarki i innych pracowników zatrudnianych przez agencje komercyjne w ciągu ostatniej dekady – wynika z nowego badania.
Analiza opublikowana w poniedziałek przez Canadian Centre for Policy Alternatives objęła sprawozdania finansowe 134 korporacji szpitalnych w Ontario oraz dane z Kanadyjskiego Instytutu Informacji o Zdrowiu (Canadian Institute for Health Information).
W okresie od roku budżetowego 2013/2014 do 2022/2023 wydatki szpitali publicznych na personel wzrosły o 6 procent, natomiast nakłady na pracowników pochodzących z prywatnych agencji – aż o 98 procent.
Autor badania, Andrew Longhurst, ustalił również, że choć liczba godzin przepracowanych przez pracowników agencyjnych w szpitalach Ontario stanowiła zaledwie 0,4 proc. wszystkich godzin przepracowanych przez personel pierwszej linii w roku 2022/2023, to aż 6 proc. kosztów pracy szpitali przypadało na pracowników z agencji.
„Widzimy tu bardzo niski stosunek wartości do ponoszonych kosztów – to, co podatnicy Ontario otrzymują w zamian, nie jest adekwatne do wydatków,” powiedział Longhurst w wywiadzie. „Rozrost zatrudnienia przez agencje prywatne znacząco ogranicza budżety szpitali i ich możliwości inwestowania w trwałe kadry.”
Szpitale sięgają po pracowników z agencji w celu tymczasowego obsadzenia wakatów, jednak agencje naliczają stawki dwukrotnie, a nawet trzykrotnie wyższe niż standardowe stawki godzinowe, co sprawia, że szpitale chcą ograniczyć swoją zależność od tego rodzaju zatrudnienia.
Longhurst zaleca stopniowe wygaszenie współpracy z agencjami w ciągu trzech lat i ostateczny zakaz ich działalności w sektorze publicznym – na wzór planów realizowanych już w Quebecu.
Ontario niedawno ponownie wprowadziło projekt ustawy – pierwotnie zgłoszony pod koniec 2024 roku, ale nieprzyjęty przed rozpisaniem wyborów prowincyjnych – który zobowiązywałby agencje do raportowania informacji o stawkach i pozwalałby rządowi publikować część tych danych.
Niektórzy krytycy i działacze społeczni widzą w tym drobny krok w stronę obniżenia i uregulowania opłat agencyjnych, choć minister zdrowia Sylvia Jones nie zadeklarowała jeszcze konkretnych działań w tym zakresie.
Longhurst zauważa również, że rosnące wykorzystanie pracowników z agencji nie rozwiązuje problemu braków kadrowych w szpitalach. W jego analizie stwierdzono, że liczba wakatów w szpitalach w Ontario wzrosła w latach 2015–2024 o 331 procent.
„Zwiększona zależność i wydatki na agencje prywatne w rzeczywistości tylko pogłębiają problem wakatów w szpitalach,” podkreślił. „Dochodzi do wydrążenia publicznego systemu ochrony zdrowia – osoby, które przechodzą do pracy agencyjnej, przestają być dostępne jako potencjalni stali pracownicy szpitali.”
Longhurst apeluje również, by prowincja zwiększyła podstawowe finansowanie szpitali o 2 miliardy dolarów.
Najsilniej odczuwają ten problem szpitale wiejskie i w regionach północnych, które w szczególnym stopniu polegają na pracownikach z agencji – jego badanie pokazuje, że wzrost kosztów w tych placówkach jest wyjątkowo dotkliwy.
Podczas gdy w roku 2013/2014 większość regionów szpitalnych prowincji przeznaczała około 3 proc. całkowitych kosztów pracy personelu pierwszej linii na pracowników z agencji (np. 3,7 proc. w północno-zachodnim Ontario), do roku 2022/2023 odsetek ten wzrósł do 17 proc.