Imigranci rozczarowani Kanadą
Imigranci rozczarowani Kanadą
Z nowego badania wynika, że ponad 15 procent imigrantów w ciągu 20 lat od przyznania statusu stałego pobytu decyduje się na opuszczenie Kanady w celu powrotu do ojczyzny lub emigracji do innego kraju.
Tak sytuację przedstawia badanie przeprowadzone przez agencję Statistics Canada, która przyjrzała się imigrantom do Kanady z lat 1982–2017, wydany w piątek.
Badanie wykazało również, że 5,1 procent imigrantów przyjętych w latach 1982–2017 wyemigrowało w ciągu pierwszych pięciu lat od przyjęcia.
„Chociaż niektórzy imigranci mogli w pewnym momencie planować opuszczenie Kanady, emigracja może również świadczyć o trudnościach, jakie wielu z nich napotkało w integracji z kanadyjskim rynkiem pracy lub społeczeństwem” – piszą autorzy badania.
Badanie wykazało, że niedawni imigranci częściej emigrują niż imigranci ze starszych rodczników.
StatCan twierdzi, że emigracja jest nieco częstsza ciągu trzech do siedmiu lat po przyjeździe do Kanady.
„Okres ten może odzwierciedlać czas, przez jaki imigranci próbują integrować się w Kanadzie, próbując znaleźć pracę i miejsce do życia oraz przystosowując się do życia w kraju” – stwierdziła StatCan w piśmie opublikowanym na swojej stronie internetowej – „Niektórzy imigranci mogą również wyemigrować, jeśli napotkają trudności w integracji lub od początku mieli taki zamiar”.
Badanie wykazało, że emigracja jest silnie skorelowana z pewnymi cechami, takimi jak posiadanie dzieci, kategoria przyjęcia i kraj urodzenia.
Którzy imigranci prawdopodobnie wyemigrują
Na przykład imigranci urodzeni na Tajwanie, w Stanach Zjednoczonych, Francji, Hongkongu czy Libanie oraz ci, którzy zostali przyjęci do kategorii inwestorów i przedsiębiorców, częściej emigrują.
Ponad 25 procent imigrantów urodzonych w tych krajach wyemigrowało w ciągu 20 lat od przyjęcia do Kanady. „Kraje te mogą nadal być atrakcyjne dla swoich obywateli ze względu na wyższy standard życia lub dlatego, że osiedlenie się w Kanadzie było częścią szerszej strategii migracyjnej” – napisała StatCan.
Imigranci z wyższym poziomem wykształcenia częściej wyjeżdżają niż imigranci gorzej wykształceni.
Osoby przyjęte do kategorii inwestorów i przedsiębiorców częściej wyjeżdżają, natomiast osoby przyjęte do kategorii opiekunów i uchodźców robią to rzadziej – dodali autorzy badania.
Ponad 40 proc. imigrantów przyjętych do kategorii inwestorów i 30 proc. imigrantów przyjętych do kategorii przedsiębiorców wyemigrowało w ciągu 20 lat od przyjęcia. „Do tych kategorii zaliczają się zamożni imigranci, którzy są zazwyczaj bardzo mobilni i którzy mogą – nawet po przyjęciu – zamierzać w przyszłości opuścić Kanadę” – wyjaśniłz StatCan.
Imigranci urodzeni na Filipinach, w Wietnamie, Sri Lance i Jamajce rzadziej opuszczają Kanadę. Badanie wykazało, że dwadzieścia lat po przyjęciu do Kanady mniej niż 10 procent imigrantów urodzonych w tych krajach opuściło kraj.
Z raportu wynika, że osoby, które nigdy nie miały dzieci, były znacznie bardziej skłonne do wyjazdu niż osoby posiadające dzieci.
Co więcej – wśród starszych imigrantów istnieje największe prawdopodobieństwo wyjazdu z Kanady. Pięć lat po uzyskaniu stałego pobytu 10,7 procent imigrantów przyjętych w wieku 65 lat lub starszych wyejechało.
Dwadzieścia lat po przyjęciu wzrasta do ponad 25%. Nieco ponad 15 procent imigrantów w wieku 18 i 24 lat wyemigrowało w ciągu 20 lat od przyjęcia.
Badanie wykazało, że emigranci mają inne cechy niż ci, którzy zdecydowali się pozostać w Kanadzie.
„Ponieważ opuszczający Kanadę mają na ogół wyższy poziom wykształcenia niż populacja urodzona w Kanadzie, odejście tej wysoko wykwalifikowanej siły roboczej może mieć pewien negatywny wpływ na wzrost gospodarczy kraju” – zauważono w raporcie.
„Dość wysokie wskaźniki zatrzymania”
Don Drummond, adiunkt w Szkole Studiów Politycznych na Queen’s University w Kingston w Ontario, powiedział, że Kanada ma „dość wysoki wskaźnik retencji uczniów” i uważa, że ustalenia te pokazują, że Kanada może pochwalić się „historią sukcesu”.
„Patrząc z drugiej strony, 95 procent pozostaje w ciągu pierwszych kilku lat, a 83 procent przez 20 lat” – napisał w e-mailu do CTVNews.
Jednocześnie stwierdził, że ustalenia pokazują, że Kanada ma nieodpowiednie strategie integracji gospodarczej.
„Wysoko na liście znajduje się powolność, a w skrajnym przypadku nieuznawanie zagranicznych referencji” – napisał – „Ale i tutaj nastąpił postęp, czego dowodem jest przyspieszenie uznawania zagranicznych dyplomów pielęgniarskich. Szkoda, że wprowadzenie ulepszeń zajęło tak dużo czasu”.
Ponadto stwierdził, że należy zająć się niedoborem mieszkań w Kanadzie. „Dotyczy to zwłaszcza imigrantów, stanowiących większość, którzy udają się do większych obszarów metropolitalnych” – napisał – „Domy, a nawet czynsz, są w Kanadzie bardzo drogie. Z wyjątkiem kilku miejsc, takich jak Kalifornia i Nowy Jork, mieszkania są nawet drogie w porównaniu do Stanów Zjednoczonych. Duża liczba imigrantów pogłębia problem, zwiększając popyt na mieszkania”.
Konsekwencje dla gospodarki
W badaniu wykorzystano dane z bazy danych Longitudinal Immigration Database do analizy sytuacji społeczno-ekonomicznej imigrantów po ich przyjęciu do Kanady, w tym dochodów z pracy i mobilności.
Baza zawiera informacje o wszystkich imigrantach od 1952 roku i niestałych rezydentach od roku 1980. Baza korzysta także z kartoteki podatkowej od 1982 roku.
StatCan zmierzyła opuszczenia Kanady przez imigrantów za pomocą kryteriów pośrednich, ponieważ nie istnieje żadna krajowa baza danych mierząca liczbę osób opuszczających Kanadę. W badaniu identyfikowano emigrantów na podstawie informacji zawartych w zeznaniach podatkowych T1 oraz w aktach lądowania stałego rezydenta wydanych przez Urząd Imigracji, Uchodźców i Obywatelstwa Kanady. „Wyniki tego badania porównano z wynikami z innych źródeł i charakteryzują się one wysokim stopniem spójności” – podała StatCan.
Poziom imigracji w Kanadzie rośnie w ostatnich latach, podczas gdy liczba wyjazdów z Kanady również rośnie od początku tego tysiąclecia. W 2022 r. kraj przyjął rekordową liczbę ponad 400 tysięcy imigrantów.
Na podst. CTV News