O czym powinien wiedzieć kandydat na emigranta

O czym powinien wiedzieć kandydat na emigranta

Przyjazd turystyczny do Kanady bardzo często kończy się legalnym, lub nielegalnym przedłużeniem pobytu. Poniżej kilka faktów, o których powinien wiedzieć turysta zanim zdecyduje się przedłużyć swój pobyt w Kanadzie, lub rozpocząć starania emigracyjne.

Fakt 1. Kanada nie odnotowuje, kto z niej wyjeżdża. Oznacza to, że w chwili obecnej przed wylotem z Kanady na lotnisku nie jest wbijana żadna pieczątka (robione są odpowiednie adnotacje tylko w przypadku, jeżeli ktoś jest deportowany).

Fakt 2. Turysta, który zdecyduje się legalnie przedłużyć swój pobyt w Kanadzie, tzn. przedłużyć wizę turystyczną – musi udowodnić, że powód jego przyjazdu do Kanady jest „tymczasowy”, tzn. turystyczny. Jeżeli turyście zostanie przyznane przedłużenie na 6 miesięcy, nie oznacza to, że będzie mógł przedłużać tę wizę w nieskończoność.

Fakt 3. Turysta, który złożył wniosek o przedłużenie wizy turystycznej i otrzymał decyzję negatywną otrzymuje dobrowolny nakaz wyjazdu z Kanady. Nakaz ten nie jest deportacją, ale może się w nią przeistoczyć, jeżeli turysta zdecyduje się pozostać w Kanadzie nielegalnie.

Fakt 4. Obywatel lub rezydent Kanady może sponsorować starania emigracyjne współmałżonka.

Fakt 5. Zgodnie z najnowszymi statystykami, liczba wygranych spraw o uchodźstwo (Refugee) złożonych przez obywateli polskich wynosi zaledwie miedzy 1% a 3%. W praktyce oznacza to, że 100 złożonych wniosków o uchodźstwo (Refugee) rocznie tylko 3 wnioskodawców otrzymuje ten status.

Fakt 6. W momencie złożenia wniosku – kandydat na Refugee potwierdza własnym podpisem, że opuści Kanadę dobrowolnie, jeżeli otrzyma decyzje negatywną w swojej sprawie.

Fakt 7. Kandydat na Refugee otrzymuje pozwolenie na pracę i ubezpieczenie zdrowotne, ale tylko na czas rozpatrywania sprawy.

Fakt 8. Turysta ma prawo do pracy w Kanadzie po otrzymaniu pozwolenia – w przeciwnym wypadku pracuje nielegalnie.

Fakt 9. Turysta może otworzyć konto w banku. Jest to tzw. „non resident account”.

Fakt 10. Czas rozpatrywania spraw przez Urząd Emigracyjny w Kanadzie jest długi. Sprawy na ogół trwają od 1 roku do kilku lat w zależności od urzędu. Nie ma możliwości załatwienia stałego pobytu w Kanadzie w dwa miesiące od złożenia dokumentów w Urzędzie Emigracyjnym.

Fakt 11. Większość wniosków emigracyjnych rozpatrywanych jest w Kanadyjskich Sekcjach Wizowych poza Kanadą, co wymaga wyjazdu kandydata z Kanady w celu sfinalizowania sprawy.

Fakt 12. Ani rząd kanadyjski, ani Urząd Emigracyjny nie ogłosił do chwili obecnej żadnego specjalnego programu na szczeblu federalnym, mającego legalizować pobyt stały osób przebywających w Kanadzie nielegalnie.

Fakt 13. O odnowienie wizy turystycznej można się starać do 90 dni od jej wygaśnięcia. Data ważności wizy wyznaczona jest pieczątką wbitą przez oficera emigracyjnego na lotnisku.

Fakt 14. Tylko sprawy humanitarne i w niektórych przypadkach sprawy rodzinne oraz sprawy w tzw. Kategorii „Canadian Experience Class” załatwiane są na terytorium Kanady.

Fakt 15. Status uchodźcy nie jest prawem stałego pobytu w Kanadzie. O prawo takie trzeba się starać po otrzymaniu statusu uchodźcy.

Fakt 16. „Pre-Removal Risk Assessment” – to procedura proponowana osobie, która ma nakaz wyjazdu z Kanady. Procedura ta polega na oszacowaniu przed usunięciem kandydata z Kanady, na ile jest dla niego niebezpiecznie w jego państwie pochodzenia.

Fakt 17 i ostatni. Większość spraw emigracyjnych załatwianych jest korespondencyjnie. W związku z tym nie ma możliwości osobistej rozmowy z urzędnikiem prowadzącym naszą sprawę. Urzędnik może sobie zażyczyć spotkania z osoba starającą się o pobyt, ale może również powziąć decyzję na podstawie dostarczonych dokumentów.

Na zakończenie krótka refleksja. Podane powyżej fakty można łatwo sprawdzić. Można dotrzeć do danych źródłowych, precedensów prawnych, danych statystycznych, zarządzeń wewnętrznych i aktów prawnych, na podstawie których zostały sporządzone.

Wielu turystów widzi w Kanadzie szansę na lepsze jutro i za wszelka cenę stara się w niej pozostać, nie zważając na możliwości kwalifikacji prawnej ich sprawy oraz na konsekwencje prawne powstałe w wyniku popełnienia przestępstw emigracyjnychlub karnych. Kierowani nadzieją na lepsze życie zapominają o tym, że popularna reguła „nie ma takiej sprawy, której nie dałoby się załatwić” – jakkolwiek jest bardzo trafna – jak każda reguła posiada wyjątki.

Dlatego, zanim zdecydujecie się rozpocząć starania emigracyjne pamiętajcie, że bardzo istotne jest, w jaki sposób te działania rozpoczniecie. Konsekwencje błędnie rozpoczętej sprawy emigracyjnej mogą ciągnąć się latami i bardzo utrudnić rozpatrzenie podania o pobyt stały w Kanadzie.

Opracowano na podstawieThe 2011 Annotated Immigration and Refugee Protection act of Canaada 2001, Goslett & Caruso, wydanego przez Carswell.