Wilek Markiewicz

Wilek Markiewicz

16 listopada w wieku 84 lat zmarł w Toronto w wyniku komplikacji pooperacyjnych powszechnie lubiany i szanowany Wilek (William) Markiewicz, dziennikarz, felietonista, pisarz i malarz artysta. Pionier prywatnych mediów polonijnych w GTA. Człowiek o głębokim umyśle i swoiście wyznawanej filozofii życia. Filozofii wzajemnej tolerancji, pokoju i budowania relacji międzyludzkich. Nad wyraz skromny i pokorny pozostawił w swoich opracowaniach recepty na szczęśliwe życie i rozwój duchowy człowieka. Urodził się w Krakowie w 1930 roku. Na Uniwersytecie w Genewie skończył studia biologiczne i przez pewien okres pracował w podparyskim instytucie zootechnicznym. W 1963 roku w Paryżu Markiewicz stawia pierwsze kroki jako malarz artysta: wystawa jego prac, urządzona pod patronatem hrabiego De Motrico (ambasadora hiszpańskiego), poświęcona została jubileuszowi hiszpańskiego malarza Zurbarana. W rok później zdobył I nagrodę i medal miasta Antibes w kategorii malarstwa figuralnego na międzynarodowej wystawie na Lazurowym Wybrzeżu we Francji. W 1969 roku jego obraz z wystawy Salon des Independants zakupiło francuskie Ministerstwo Kultury. W roku 1969 Markiewicz otrzymuje honorowe wyróżnienie na międzynarodowej wystawie w Varese (Włochy). Bierze też udział w „Wystawie Stulecia“ Bertranda Russella w Nottingham (Wlk. Brytania) oraz w wystawie „Europa Śródziemnomorska“ w Pittsburgu (USA). Do Kanady przybył w roku 1970 od razu uczestnicząc w polskim życiu artystyczno-medialnym. Kontynuował twórczość artystyczną, biorąc udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. Philadelphia Print Club, w międzynarodowych wystawach miniatur w del Bello Gallery w Toronto (honorowe wyróźnienie w 1990 r,), w Print and Drawing Council, i w ekspozycjach uniwersytetów McMaster (Hamilton) i York, a także w Cadaques (Hiszpania). W 1970 roku wydał w Hiszpanii nowelę sci-fi „Canibales del Alma“ (Kanibale duszy). Przez wiele lat William Markiewicz był dziennikarzem i redaktorem anglojęzycznej kolumny etnicznej w „The Toronto Sun“ (1971-1985). Równolegle założył i redagował „Kurier Polsko-Kanadyjski“ (1972-1988), stając się tym samym prekursorem prywatnej prasy polonijnej (nie związkowej czy organizacyjnej). Od niego wszystko się zaczęło: dynamiczny rozwój mediów prywatnych, który w GTA trwa do dzisiaj. W roku 1987 Markiewicz wydał w Warszawie nowelę „Ośmiornica“, a w Kanadzie „Extracts of Existence“; w latach 1988-89 był kolumnistą „Canadian Political News & Life“. W tym samym okresie pracował także jako dziennikarz dla francuskojęzycznego czasopisma „Voir“ (Szwajcaria) oraz „Courier Sud“ w Toronto, gdzie po hiszpańsku pisał również dla pism „Correo Hispano-Americano“, „Latino“ oraz „Tiempo“. Po roku 1991 związał się ze „Związkowcem“, a następnie z „Głosem Polskim“.W 2001 roku otrzymał nagrodę Miniature Book Society “Distinguished Book Award” za książkę „Return to Paris“. Był członkiem The Philadelphia Print Club, Toronto Press Club i Alianza Cultural Hispano-Canadiese. W 2004 roku ukazał się zbiór aforyzmów wydanych przez wydawnictwo „Silican House” pt. „Okruchy bytu” z ilustracjami autora. Oto co sam autor pisze o sobie we wstępie: Zawsze uważałem się za dziennikarza, nie za pisarza książek. Krótkie fikcje, jak „Kanibale duszy”, „Zaginieni bogowie”, „Ośmiornica” oraz garść wierszy, są wyjątkiem od reguły. Aforyzmy pisywałem stale, lecz uważałem je za monolog, dla własnego użytku, wyraz minorowego nastroju, bez zamiarów publikowania. To się zmieniło, gdy odkryłem, że aforyzmy się układają w rozdziały, czyli w potencjalną książkę. Znaczną część swej twórczości autor uwiecznił na stronie internetowej http://www.vagabondpages.com/ Wywiad z artystą z 2004 roku – TUTAJ. Pogrzeb odbędzie się w niedzielę w York Cementery, 160 Beecroft Rd, North York (rejon Yonge St./ Sheppard). Szczegóły  (Obituary) – TUTAJ.