Z mchu i paproci
Z mchu i paproci
Jeden z fajniejszych parków prowincyjnych, idealny na wiosenne spacery to Mono Cliffs Provincial Park. Do wyboru kilka tras pieszych – jedna z nich zaprowadzi was na widokowe klify, do jaskiń i starego kanionu. Klimaty jak w „Ronji córce zbójnika” Astrid Lindgren.
Mono Cliffs Provincial Park to 732 hektary leśnej przestrzeni leżącej w obrębie malowniczej Niagara Escarpment, poprzecinanej dwudziestokilometrowym systemem tras pieszych i rowerowych, który na sześciokilometrowym odcinku pokrywa się z najsłynniejszą trasą wędrowną w Ontario – Bruce Trail. Jechać daleko nie trzeba, bo tyle co czternaście kilometrów za Orangeville.
Clifftop Side Trail, bo głównie o tej trasie będzie dzisiaj mowa, prowadzi przez iście baśniowy świat, którego w południowym Ontario tak bardzo brak na co dzień. Stary kanion, drewniane schody, mosty i spacerowe chodniki, głębokie jaskinie szczelinowe wyrzeźbione przez pradawną aktywność lodowcową, gęste, pachnące upojnie cedrowe lasy i wschodzące właśnie paprocie tworzą swoisty mikrokosmos, w którym fantastycznie odpoczniecie po całym tygodniu pracy i obowiązków.
Najwyższy punkt tego trzykilometrowego szlaku to platforma widokowa na szczycie czterdziestometrowych, wapiennych klifów , skąd rozpościera się przyjemny pejzaż wiejskich okolic rolniczych.
Aby dostać się na Clifftop Side Trail (szlak zielony) należy z parkingu przy wejściu głównym podążać trasą Carriage Trail (szlak czerwony – stanowi główny punkt dostępu do czterech z siedmiu innych szlaków), która łączy się z Bruce Trail (szlak wykropkowany). Z tego punktu kierujemy się na północ i wchodzimy na nasz szlak.
Jeśli zdecydujecie się na krótką chwilę zboczyć z trasy traficie w piękne miejsce, znane jako Drabina Jakubowa (Jacob’s Ladder) – niezwykłego świata porośniętych gęstym mchem masywnych kamieni, ułożeniem przypominających katedrę. Magicznej atmosfery temu miejsu nadają ponad 700-letnie cedry porastające zbocza klifów.
Warto pamiętać, że trasa ta czynna jest cały rok (i wrócić tu w kanadyjską, złotą jesień lub zimą na spacer na rakietach śnieżnych), o średnim poziomie trudności, odpowiednia tak dla początkujących, jak i zaawansowanych piechurów.
Pozostałe cztery szlaki to Spillway Trail (niebieski, prowadzący dnem kanionu), McCarston’s Lake (pomarańczowy), South Outlier Trail (żółty) oraz Lookout Trail (szary) – większość nadaje się także dla wycieczek rowerowych i konnych.
Speleologia, wspinaczka skałkowa oraz bouldering nie są dozwolone w żadnym miejscu parku.
W szczelinach skalnych kanionu w lipcu może jeszcze zalegać śnieg i lód, co spowodowane jest zmianami klimatycznymi, które mogą wystąpić na niewielkim obszarze. Niektóre gatunki roślin występujące na tym terenie należą do rzadkich i bardzo wrażliwych – botanicy zauważyli tu szczególne bogactwo i różnorodność paproci.
Ciepłe prądy powietrza ciągnące od klifów tworzą korytarze, które przyciągają lokalnych mistrzów szybownictwa – sępowate turkey vulture (Cathartes aura). Park tworzą dwa duże masywy skalne, oddzielone od głównego korpusu przez erozję, co nazywamy odstąpieniem. Erozji miejsce to w rzeczywistości zawdzięcza swój niepowtarzalny klimat.
Mono Cliffs Provincial Park jest sam w sobie świetną miejscówką na jednodniowe wypady.
Wejście do parku znajduje się przy 3rd Line E.H.S. – parking jest płatny ($14.50 od samochodu), są tu także toalety oraz kilka stołów piknikowych. Na spacer do parku można zabrać psa na smyczy. Godziny otwarcia od 8 am do 10 pm. Tel. (705) 435-2498.
Dla szukających możliwości pobliskiego campingu najlepszą opcją będzie Earl Rowe Provincial Park.
www.ontarioparks.com
