Zmarł prof. Florian Śmieja, wybitny przedstawiciel Polonii kanadyjskiej

Zmarł prof. Florian Śmieja, wybitny przedstawiciel Polonii kanadyjskiej

W wieku 94 lat zmarł dziś nad ranem Florian Śmieja, emigracyjny poeta, tłumacz literatury oraz wykładowca uniwersytecki, profesor brytyjskich i kanadyjskich uczelni, doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego.

Florian Śmieja był Ślązakiem, co ani przez chwilę nie kłóciło się z jego polskością. Urodził się w dwudziestoleciu na przedmieściach Zabrza, po polskiej stronie, na którą jego rodzice przenieśli się po powstaniach i po wytyczeniu granicy. Uczył się w Kończycach, potem w gimnazjum w Tarnowskich Górach, spędzając każde wakacje u dziadków w Siołkowicach pod Opolem.

Podczas okupacji jako młody chłopak został wywieziony na roboty do Maklenburga. Pod koniec wojny przebywał w Belgii, gdzie po wyzwoleniu wstąpił do brygady gen. Maczka.

Po wojnie uzyskał licencjat z literatury w Cork magisterium z iberystyki na King’s College, a następnie uzyskał stopień naukowy doktora. Wykładał iberystykę na London School of Economics, na Uniwersytecie w Nottingham, a od 1969 r. na Uniwersytecie Zachodniego Ontario w London. W swoich badaniach skupiał się na literaturze baroku, hiszpańskich wątkach w kulturze polskiej polskich w hiszpańskim teatrze religijnym.

Florian Śmieja odbiera odznaczenie króla Hiszpanii

Należał do grupy poetów polskich skupionych wokół pism „Merkuriusz Polski” i „Kontynenty”, które współzakładał. Ponadto współpracował z „Kulturą”, „Wiadomościami” i „Związkowcem”, a po przemianach demokratycznych w „Tygodniku Powszechnym” i „Więzi”. Jego tłumaczenia literatury hiszpańskiej ukazywały się nakładem Wydawnictwa Literackiego. W latach 1990. prowadził zajęcia na iberystyce Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Uniwersytetu Opolskiego.

Debiutował zbiorem wierszy „Czuwanie u drzwi” w 1953 roku. Swoje wiersze, szkice literackie, wspomnienia publikował m.in. w „Odrze”, „Tygodniku Powszechnym”, „Poezji”, „Więzi”. Jest autorem licznych szkiców, tłumaczeń (m.in. J.R. Jimeneza). Zawsze podkreślał, że jego praca translatorska to jednocześnie jego hobby.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (2015 r.), członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1965).

W Kanadzie od roku 1969.

W latach 1969-91 wykładowca w University of Western Ontario w London (Ontario). W 1972 roku współzałożył i został wieloletnim prezesem Polskiego Klubu Dyskusyjnego w London.

Gospodarz 145 programów telewizyjnych “Mosaic London”.

Tomiki wierszy:

• Czuwanie u drzwi (1953)
• Powikłane ścieżki (1964)
• Kopa wierszy (1981)
• Wiersze (1982)
• Jeszcze wiersze (1984)
• Przezorność czasu (1992)
• Ziemie utracone (1994)
• Mały wybór wierszy (1994)
• Wśród swoich (1998)
• Niepamiętanie (1999)
• Bezrok (2001)
• Nad jeziorem Huron (2002)
• Późne notacje (2004).