CEBA czyli Canada Emergency Business Account
CEBA czyli Canada Emergency Business Account
Po wielu miesięcznych bólach, udało się! Rząd dodał „owner-operators” do możliwości starania się o pożyczkę $40,000.
W tym, właścicieli małych biznesów, którzy nie posiadają „payroll’u”, samo-zatrudniający się otrzymujący bezpośrednio zapłatę, jak również korporacje rodzinne wypłacające wynagrodzenie w formie dywidend zamiast poprzez „payroll”.
Składający podania o tę pożyczkę muszą udowodnić, ich biznesy mają co najmniej $40,000, ale nie więcej niż $1,500,000 tzw. „eligible non-deferrable expenses” czyli wydatki o charakterze bieżącym.
Program ten będzie wdrażany stopniowo przez ponad 230 instytucji finansowych. Na początek oczywiście mamy wielkie banki, czyli Toronto-Dominion Bank, Bank of Nova Scotia, Royal Bank of Canada, Bank of Montreal, HSBC, National Bank of Canada , CIBC, Vancity. Pozostałe instytucje będą stopniowo przyłączać się do programu.
Dlaczego ta pożyczka $40,000 jest taka atrakcyjna? Pozwala na opłacenie wielu bieżączych wydatków i „zarobienie” $10,000, gdy zostanie spłacone $30,000 do 31 grudnia 2022. W międzyczasie, do 31 grudnia 2022, pożyczka jest na Zero % czyli nic nie kosztuje. Jeżeli biznes nie spłaci $30,000, to wówczas niespłacony balans zostaje przekształcony w 3-letnią pożyczkę na 5%, począwszy od 1 stycznia 2023.
W odróżnieniu od pożyczki w oparciu o wielkość „payroll’u”, rozszerzona wersja CEBA musi być przedłożona do rządu w celu zatwierdzenia. Bank nie ma żadnych możliwości jej zatwierdzenia, jest bowiem jedynie pośrednikiem. Gdy pożyczka jest zatwierdzona przez rząd, wówczas bank dostaje zielone światło na realizację podania o pożyczkę.
Jak wygląda procedura ubiegania się o tę pożyczkę w kategorii „Non-Deferrable Expenses Stream”?
Podania o pożyczkę w kategorii „Non-Deferrable Expenses Stream” są rozpatrywane w dwóch etapach.
Etap 1. Biznesy rozpoczynają proces starania się o pożyczkę poprzez jej złożenie w tym banku, gdzie mają konto biznesowe. Jeżeli masz biznes, ale nie otworzyłeś konta biznesowego, lecz wykonywałeś transakcje na koncie indywidualnym, to, niestety, nie kwalifikujesz się na tę pożyczkę. Jeżeli masz takie konto biznesowe, to występujesz o pożyczkę pod swoim nazwiskiem. Na przykład biznes „Jan Janek Fresh Pizza” aplikuje jako Jan Janek, a nie jako „Jan Janek Fresh Pizza”. Po wstępnej akceptacji, instytucja finansowa wówczas kieruje pana Jana Janka na etap drugi.
Etap 2. Po złożeniu wstępnej aplikacji w instytucji finansowej, składający podanie jest przekierowywany do strony internetowej CEBA, aby tam przedłożyć w pięciu krokach wymaganą kalkulację oraz dokumentację dotyczącą 2020 Non-Deferrable Expenses, aby w ten sposób zakończyć proces aplikowania. Rząd oceni aplikację złożoną w Etapie 1 wraz z dołączoną kalkulacją i dokumentacją przedłożoną w Etapie 2. Jeżeli rząd oceni, że się kwalifikujesz, to powiadamia bank, który udzieli pożyczki.
Jak należy się przygotować do złożenia podania o tę pożyczkę?
1. Należy podać nazwę instytucji finansowej, gdzie złożyliśmy podanie; 2. 9 cyfrowy numer biznesowy (BN#), który był podany w aplikacji; 3. Elektroniczną wersję kalkulacji i dokumentacji w postaci kopii rachunków, kontraktów, umów jako ewidencja Non-deferrable Expenses.
Te wydatki powinny być co najmniej w wysokości $40,000, ale mniej niż $1,500,000. To tych wydatków zaliczają się między innymi płace (payroll), ale jedynie do osób nie będących członkami rodziny operatora, czynsz (rent), leasing sprzętu użytkowanego w biznesie, property taxes, utilities, telefony, internet, regularne spłaty pożyczek, płatności niezależnym kontraktorom na podstawie umowy, opłaty z tytułu członkowstwa w organizacjach i zezwoleń na działalność biznesową oraz ubezpieczenie (insurance).
Pożyczkobiorca powinien mieć czynne konto bankowe, które było założone przed 1 marca 2020 w instytucji, gdzie składa podanie.
Ponadto pożyczkobiorca nie może zalegać spłat w istniejących pożyczkach więcej niż 90 dni na dzień 1 marca 2020. Oczywiście pożyczkobiorca nie może ubiegać się o tę pożyczkę, jeżeli już to raz zrobił. Biznes powinien dalej działać lub wznowić działanie, jeżeli zaprzestał działalność z powodu wirusa. Na koniec pożyczkobiorca musi zgodzić się na udział w ankiecie po zakończeniu programu.
Według założeń programu należy się liczyć z okresem 2-3 tygodni na odpowiedź w tej prawie. Gdy odpowiedź jest negatywna – podany będzie powód i jeżeli czegoś zabrakło w dokumentacji, to można dodać lub zrobić korektę.
Według strony CEBA (Etap 2), należy między innymi w kroku #3 podać przewidywane roczne wydatki w poszczególnych kategoriach Non-Deferrable Expenses. Ponadto trzeba podać wysokość otrzymanych subsydiów z tytułu COVID-19, które pomagają zredukować lub zlikwidować Eligible Non-Deferrable Expenses. Do tych programów zaliczają się: Canada Emergency Wage Subsidy (CEWS), 10% Temporary Wage Subsidy (TWS), Canada Emergency Commercial Rent Assistance (CECRA), Regional Relif and Recovery Fund, Futurpreneur Canada, Northern Business Relief Fund, Fish Harvester Fund, relif measures for Indigenous businesses oraz $250 million COVIC-19 IRAP (Industrial Research Assistance Program) Subsidy Program.
W kroku #4 należy zrobić „upload” dokumentacji na poparcie minimum $40,000 wydatków w roku 2020. W kroku #5 należy wyrazić zgodę na prawne potwierdzenie prawdziwości aplikacji oraz że jest się osobą, która wykonała „upload” dokumentacji. Kalkulacja $40,000 odbywa się automatycznie. Należy podać częstotliwość wydatku oraz kwotę i program automatycznie naliczy roczną kwotę, biorąc ilość mięsiecznych płatności pomnożonych przez miesięczną kwotę. Należy uwzględnić wydatki, które były już zapłacone w roku 2020 oraz te, które będą zapłacone do końca roku 2020.
Dla przykładu: w kategorii „Utilities” wybieramy „internet bill”, częstotliwość „miesięcznie”, wpisujemy kwotę i program wyliczy nam „forecasted 2020 Expenses (annual). Należy też podać datę „payment date” z załączonego rachunku.
Na przykład: Jeżeli miesięczny rachunek za korzystanie z internetu wynosi $120.00, to automatyczna kalkulacja na stronie CEBA pokaże przewidywany roczny koszt $1,440 jako 2020 Non-deferrable Expense Document #1.
I tak kontynuujemy dalej wybierając na przykład kategorię „Rent”. Dołączymy Lease Agreement, ale z niego trzeba wziąć miesięczną kwotę, np. $3,500, co daje $42,000 rocznych „forecasted expenses” oraz należy podać do kiedy jest ta umowa o wynajem.
Nie będzie można zrobić „upload” dokumentacji, jeżeli przewidywane wydatki nie będą większe niż $40,000.
Na koniec dochodzimy do części, gdzie deklarujemy za pomocą odhaczenia okienka, że przeczytaliśmy warunki składania aplikacji i zgadzamy się z nimi, tzn. nasze eligible non-deferrable expenses przekraczają $40,000.
Jak widać z powyższego, doczekaliśmy się nowego programu, który może pomóc tym, którzy nie kwalifikowali się w ogóle na nic lub otrzymali znikomą pomoc (np. 10% TWS).
Nasza firma pomaga biznesom w składaniu aplikacji na programy pomocy rządowej pod hasłem COVID-19 oraz w kontrolach tychże programów. Zapraszam.
Piotr Z. Chwalisz
M.Sc. TEP
905 821-1888