Niespodziewane kłopoty
Niespodziewane kłopoty
Zakaz wjazdu do Kanady z jakiegokolwiek kraju oprócz Stanów, został ogłoszony jako opinia Governora in Council w dniu 26 marca 2020, na podstawie deklaracji Wuhao o wybuchu pandemii oraz polecenia Ministra Zdrowia.
Opinia ta była ważna do 30 czerwca 2020. Wiemy już, że zamknięcie granicy zostało na razie przedłużone do 21 lipca 2020, zasiłki CERB przedłużone o następne 8 tygodni, do 1 sierpnia, a subsydium CEWS wydłużone o następne 12 tygodni, do 29 sierpnia 2020.
Obecna wyjątkowa sytuacja spodowana ogłoszeniem pandemii wytrąciła niejedną osobę z równowagi. Z jednej strony bowiem nasiliła się obawa „złapania” wirusa, a z drugiej drakońskie zalecenia sprawiły, że pojawił sie dodatkowy efekt pandemii, a mianowicie separacja małżonków lub osób żyjących razem w konkubinacie, bez ślubu (common-law). Brak pracy, zamknięcie w mieszkaniu lub domu i non-stop straszenie w mediach zagrało na nerwach wyjątkowo mocno, co mogło spowodować niejedną kłótnię, ucieczkę w używki czy też, niestety, separację.
W Kanadzie, statystycznie, ponad 40% małżeństw, albo żyje w separacji, albo finalizuje separację rozwodem. Wśród nich około 25% ma dzieci małoletnie w chwili separacji. To dotyczy również osoby żyjące w związku common-law.
Związek common-law jest wbrew pozorom skomplikowanym stanem prawnym. Zarówno pod kątem, gdy chcemy się rozstać, jak również kiedy chcemy, abyśmy byli uznani za związek partnerski.Rozpatrując te dwie sytuacje, można dojść do wniosku, że to co wydaje się proste, w praktyce może nie być.
Kiedy ma miejsce separacja z podatkowego punktu widzenia? Czy wystarczy mieszkać pod jednym dachem w osobnych pomieszczeniach? Jak wygląda pomoc finansowa oraz dzielenie się obowiązkami rodzicielskimi? Dzielenie się kredytami oraz benefitami podatkowymi?
Urząd podatkowy kieruje się szczegółowymi przepisami dotyczącymi zarówno common-law, jak i separacji. Przedstawię kilka zasad, którymi kieruje się ta wyjątkowa instytucja. Jak Urząd definiuje separację i związek common-law dla celów podatkowych?
Zarówno małżonkowie, jak i partnerzy common-law są traktowani tak samo w świetle przepisów podatkowych. Z tym, że partner common-law to osoba, która, zgodnie z definicją, żyje w tzw. conjugal relationship przez okres co najmniej 12 miesięcy , jest rodzicem wspólnego dziecka poprzez narodziny lub adopcję, posiada przyznaną przez sąd wyłączną opiekę nad dzieckiem. Zwykle nie przywiązujemy należytej wagi do tych definicji. Nie zagłębiamy się w nie. Ale gdy partnerzy common-law mają dziecko i mieszkają razem, to są uważani za partnerów common-law bez względu jak długo mieszkają razem.
Obecne przepisy związane z pandemią, sprawiły wielu partnerom common-law niespodziewane kłopoty. Z powodu zamknięcia granicy przez Kanadę, niejeden związek common-law nie potrafił udowodnić na granicy, że jest to de facto związek partnerski common-law, w którzym partnerzy żyją razem od co najmniej 12 miesięcy. Na przykład: Para common-law amerykańsko – kanadyjska próbowała wjechać w swoim rekreacyjnym kamperem (RV) ze Stanów do Kanady, z Północnej Dakoty do Prowincji Saskatchewan. Na granicy okazało się, że Kanada nie uznała ich statusu jako partnerów common-law. Postanowili więc zawrócić z powrotem do Stanów. Z kolei Stany nie wpuściły kanadyjskiego partnera, ponieważ samochodowa granica do Stanów jest od pewnego czasu zamknięta dla Kanadyjczyków. Amerykańskiej partnerki nie wpuściła Kanada, a Stany nie wpuściły partnera, tylko z powodu zamknięcia samochodowej granicy amerykańskiej dla Kanadyjczyków. A wszystko to dzieje się po ósmym czerwca, kiedy Kanada poluzowała restrykcje i pozwala na wjazd bliskiej rodziny, wliczając w to pary małżeńskie i partnerów common-law.
Ale jak udowodnić status common-law, zwłaszcza osobom w wieku emerytalnym? Jak udowodnić na granicy, że partnerzy mieszkają razem co najmniej 12 miesięcy? Partnerzy, o których mowa, żyli razem w swoim kamperze rekreacyjnym (RV) od ponad 1.5 roku. Pomimo posiadania rachunków z różnych miejsc postojowych, urzędnik widząc, że mieszkają i podróżują rekreacyjnym samochodem, poprosił o kopię umowy o wynajem mieszkania lub kopię rejestracji hipoteki…
Sytuacja nieszczęśliwej pary uległa pogorszeniu, ponieważ usiłowali zawrócić do Stanów. W efekcie nie tylko każde musiało powrócić do swojego kraju osobno, ale ponadto Kanadyjczyk musiał poddać się obowiązkowej 14-dniowej kwarantannie na farmie przyjaciela w swoim RV. A jego amerykańska partnerka, bezdomna w Północnej Dakocie, wydała $1,000 na taksówki i bilet lotniczy do Kalifornii.
Urząd graniczny nie ułatwia sprawy, ponieważ nie przedstawia konkretnej listy dokumentów wymaganych na udowodnienie stanu cywilnego common-law. Możemy się jedynie domyślać, że dokumenty pokazujące ten sam adres lub umowę pomiędzy partnerami, mogą być uznane za wystarczające.
Z kolei istotnym warunkiem separacji jest, między innymi, zamieszkanie osobno, pod innymi adresami, przez okres co najmniej 90 dni. Czyli, jeżeli separacja ma miejsce po drugim października, to z podatkowego punktu widzenia, na końcu roku nie będzie separacji.
Urząd ustalił prawo polegające na łączeniu dochodów rodzinnych, tzw. net income, aby obliczyć różnego rodzaju zasiłki. Urząd oczekuje natychmiastowego zawiadomienia, gdy będziemy się rozwodzić. Między innymi po to, aby do kalkulacji podatków nie brać pod uwagę kredytów drugiej strony. Ponadto ważne jest niezwłoczne zgłoszenie nowych adresów nie tylko w Ministerstwie Transportu, ale również w CRA.
Dochód każdej ze stron jest również brany pod uwagę, gdy sąd lub obie strony ustalają wysokość alimentów na rzecz dzieci i współmałżonka. Kiedy współmałżonek ma korporację lub kilka korporacji, powstaje pytanie jak oblicza się jego lub jej dochód? Czy tylko brany jest dochód z rozliczenia indywidualnego, czy też dodaje się do tego dochodu również dochód korporacyjny?
Sąd zwykle rozpatruje szereg czynników, takich jak: 1. Czy w ogóle jest możliwe wyciągnięcie pieniędzy z firmy ze względu na stronę prawną (np. zabezpieczenie pożyczki biznesowej określonym poziomem kapitału); 2. Decyzje odnośnie wynagrodzenia zatwierdzone przez radę dyrektorów; 3. Balans pomiędzy wysokością dochodu właściciela lub współwłaściciela firmy a zostawieniem w firmie wystarczającej ilości pieniędzy na pokrywanie zobowiązań firmy, tak, aby firma miała możliwość kontynuowania działalności biznesowej.
Prawnik reprezentujący kobietę i dzieci zwykle domaga się włączenia 100% dochodów korporacji przed podatkami do kalkulacji alimentów. Druga strona zwykle nie godzi się na jakiekolwiek dodawanie dochodu firmy do dochodu indywidualnego. I w ten sposób pranie się w sądzie o podział majątku i alimenty może trwać wiele lat… Co zrobić? Skorzystać z rad doświadczonego księgowego podatkowego, który zna te sprawy i potrafi uczciwie i dobrze doradzić. Bowiem niekiedy pomijane są aspekty podatkowe transakcji finansowych. A podział majątku oraz wysokość alimentów są takimi transakcjami. Zapraszam do mojej firmy w celu doradztwa strategii podatkowych. Specjalizujemy się w odplątywaniu zaplątanych spraw.
Piotr Z. Chwalisz
M.Sc. TEP
905 821-1888