Rodzinne transakcje

Rodzinne transakcje

W niedawno zakończonej sprawie (Caldwell Estate vs. Martin 2021 BCSC 1089) rodzice dali w roku 2004 pieniądze w kwocie $170,000 swojej córce oraz jej mężowi na zakup i budowę nowego domu, w którym, po modyfikacji, mieli swoje osobne mieszkanie. Ojciec, Bill Caldwell, zmarł w roku 2007, a jego żona, Ruth Caldwell, mieszkała w swoim mieszkaniu, aż do śmierci w roku 2019. Po śmierci Ruth, zaczęła się wojna domowa pomiędzy członkami rodziny, która doprowadziła do sądu.

Wykonawca testamentu (trustee), reprezentujący spadkobierców, argumentował, że pieniądze dane przez rodziców były transakcją typu equity investment, podczas gdy córka oraz jej mąż argumentowali, że była to pożyczka, która była spłacona poprzez tzw. notional rent. Przedstawili nawet tabelkę niby spłat tej pożyczki. Komputerowy ekspert zaświadczył jednak, że tabelka miała cyfry i litery, których nie było jeszcze na rynku w dniu rzekomej pożyczki (sprawa w roku 2019, pożyczka w roku 2004).
Program z drukiem użytym do stworzenia tabelki pożyczkowej pojawił się na rynku dopiero trzy lata później…

Pomimo przedstawienia w sądzie przez córkę i zięcia, fałszywego schematu rzekomych spłat pożyczki, nie przeszkodziło to sądowi w podjęciu decyzji, że była to pożyczka. Samo stwierdzenie przez matkę, że była to inwestycja, nie było poparte żadną dokumentacją, aby uznać ją za nabycie tzw. beneficial interest w domu. Rodzice posiadali doświadczenie biznesowe, a jednak nie zarejestrowali udziału w tej inwestycji w rejestrze nieruchomości. Nie było też żadnej ewidencji odnośnie rozmów na temat proporcjonalnego udziału rodziców w nieruchomości. Nie miał bowiem miejsca proporcjonalny udział rodziców w wydatkach na utrzymanie domu.

Rodzice korzystali z użytkowania swojego mieszkania i liczyli na pomoc córki i zięcia, co miało miejsce. Sąd uznał, że $170,000 było pożyczką.
Natomiast osobnym zagadnieniem była odpowiedź na pytanie, czy ta pożyczka była spłacona? Plan spłat był zakwestionowany przez sąd jako próba oszustwa. Ponadto sąd uznał, że sprawa jest przedawniona, bowiem termin ubiegania się o zwrot pożyczki upłynął po sześciu latach (według ówczesnego limitu, teraz obowiązuje termin dwóch lat). W rezultacie córka i jej mąż nie musieli zwracać $170,000 z uwagi na przedawnienie, pomimo, że próbowali w sądzie oprzeć się na sfałszowanych rzekomych spłatach.
Sąd skomentował tę sytuację zalecając, aby tego rodzaju transakcje pomiędzy członkami rodziny powinny być prawnie udokumentowane.

Dzięki dobrej dokumentacji można uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji typu pranie się w sądzie o potwierdzenie istoty umowy słownej. A zrobienie dokumentacji nie było ani trudne, ani kosztowne. Bowiem sąd nie przyznał kosztów córce i jej mężowi, pomimo wygranej sprawy, z uwagi na fałszerstwo spłat pożyczki… A wykonawca testamentu nie zadał sobie trudu, aby sprawdzić, czy ma jakieś prawne podstawy do wygrania przedawnionej sprawy.

TFSA a śmierć właściciela
Co się dzieje z inwestycją w TFSA, gdy właściciel umiera? Agencja CRA stoi na stanowisku, że wtedy powinna nastąpić wypłata z konta TFSA do zmarłego estate, następnie do spousal trust i na końcu do współmałżonka, zgodnie z wolą zmarłego zapisaną w testamencie. Jest to exempt contribution, jeżeli jest zrobiona w przewidzianym przepisami czasie, czyli w tzw. rollover period. Innymi słowy, można przenieść pieniądze z TFSA zmarłej osoby na konto TFSA współmałżonka lub partnera common-law, bez wpływu na istniejący limit współmałżonka. Najprościej jest jednak zapisać spadkobiercę w dokumentacji TFSA w instytucji prowadzącej rachunek. Gdy nie ma takiego zapisu, wówczas TFSA ląduje po zgonie właściciela w estate i trzeba przechodzić przez kilka powyższych kroków.

RRSP/RRIF a śmierć właściciela
W tym przypadku należy zgłosić do opodatkowania wartość RRSP lub RRIF do dochodu zmarłej osoby. Jednakże, jeżeli inwestycję otrzymuje współmałżonek, partner common-law lub finansowo uzależnione dziecko lub wnuczek, wówczas dochód jest przeniesiony na odbiorcę jako zwrot wpłat.
Fundusze mogą być pozostawione dla właściwego spadkobiercy zgodnie z zapisem w inwestycji lub w testamencie.
Gdy fundusze przeznaczone są dla estate i współmałżonek, partner lub finansowo uzależnione dziecko/wnuczek, są beneficjentami estate, wówczas zarówno estate, jak i beneficjenci mogą wspólnie zrobić elekcję, aby fundusze zostały przetransferowane do beneficjenta poprzez tzw. rollover. Elekcja jest podstawą do rollover. W ten sposób beneficjent otrzymuje domniemany zwrot wpłat, który pozwala wykonawcy testamentu na obniżenie kwoty otrzymanej z RRSP/RRIF oraz na transfer beneficjentowi do kwalifikującego się planu lub zakupu kwalifikującej się annuity.

Zakończenie relacji common-law
Przepisy mówią, że relacja common-law kończy się, gdy strony żyją osobno i na odległość przez okres co najmniej 90 dni. Jest to okres, w czasie którego nie powinna mieć miejsca małżeńska relacja pomiędzy partnerami.
Natomiast kluczowym pytaniem jest jaka jest konkretna data zakończenia relacji common-law? Jeżeli nie upłynęło jeszcze 90 dni, wówczas w tym okresie partnerzy są ciągle w relacji common-law.
Agencja CRA, dla potrzeb składania podatków indywidualnych przyjmuje, że tym właściwym dniem zakończenia relacji jest pierwszy dzień, a nie 90-ty. Czyli, jeżeli separacja rozpoczęła się na przykład 30 grudnia 2021 i trwała co najmniej 90 dni, wówczas status matrymonialny na dzień 31 grudnia 2021 będzie – separacja.

Pandemiczna Kontrola
W sprawie pomiędzy korporacjami Minister of National Revenue vs. 2276230 Ontario Inc., 2417916 Ontario Inc. I 2466778 Ontario Inc., sędzia nakazał trzem korporacjom dostarczenie kontrolerowi agencji CRA długiej listy dokumentów [T-389-21, T-392-21 i T-393-21]. Jest to o tyle ciekawa sprawa, ponieważ akcja kontroli miała miejsce w roku 2020, a wyrok zapadł niedawno, 19 marca 2021.

Kiedy pandemia spowodowała wiele zarządzeń i restrykcji począwszy od marca 2020, agencja CRA, nie bacząc na nie, rozpoczęła pod koniec czerwca 2020 kontrole trzech korporacji. Te kontrole zostały sklasyfikowane przez agencję jako kategoria „dużego ryzyka”, ponieważ firmy zalegały z dużymi podatkami za lata ubiegłe. Podatnik nie zgadzał się z charakterystyką i kalkulacją agencji i złożył odwołania, które nie zostały rozpatrzone w chwili rozpoczęcia kontroli. Firmy te zajmowały się odzyskiwaniem złota z odpadów.
Agencja CRA stwarza od czasu do czasu swoją interpretację transakcji lub/i przepisów.
Podatnikowi pozostaje jedynie bronić się, o ile jest w stanie. W tych sprawach podatnik został poproszony przez kontrolera o dostarczenie litanii dokumentów w ciągu 30 dni. W wyniku negocjacji, agencja przedłużyła trzykrotnie terminy aż do stycznia 2021. Ponieważ podatnik nie dostarczył wszystkich dokumentów, spowodował również, że agencja CRA wybrała drogę sądową. Agencja złożyła sprawę do sądu z prośbą o nakaz dostarczenia dokumentów przez podatników. I oczywiście agencja otrzymała od sędziego nakaz dostarczenia dokumentów w przeciągu 45 dni..
Nie pomogły żadne argumenty. Ministerstwo Finansów z powodu pandemii nie przedstawiło budżetu w roku 2020, opóźniając przedstawienie go o cały rok. Czyli przez dwa lata państwo działało bez budżetu.
Ale dla agencji CRA i sędziego sądu Federal Court nie miało to znaczenia. Covid czy nie, agencja postanowiła zrobić kontrolę trzech korporacji i potrzebna była lista dokumentów niemalże natychmiast, w ciągu 30 dni. Trzeba jednak przyznać, że agencja dała podatnikowi dodatkowy czas, przedłużając terminy do około pół roku od chwili rozpoczęcia kontroli.
Skoro podatnikowi nie wystarczyło pół roku na skompletowanie dokumentacji do kontroli, sąd poszedł na rękę agencji i nakazał dostarczenie konkretnej dokumentacji, którą przedstawiam poniżej:

Lista dokumentów
1. Kompletna księgowość w formie elektronicznej;
2. Dokumentacja potwierdzająca lokalizację biznesu: umowa o wynajem lub dokumenty potwierdzające zakup nieruchomości;
3. Kompletne oryginalne zapisy transakcji, np. dzienniki sprzedaży/kupna, rejestr transakcji gotówkowych, general journal/ledger, accounts receivable i payable;
4. Kopie rozliczeń GST/HST wraz z kompletną dokumentacją wliczając w to tzw. working papers, które uzgadniają liczby na rozliczeniach GST/HST;
5. Kompletne rachunki z kart kredytowych, kredytów bankowych, pożyczek hipotecznych, wliczając w to tabele amortyzacji pożyczek;
6. Książka korporacyjna („minute book”);
7. Od księgowego kopię tzw. year end working papers;
8. Dokładną i kompletną listę sprzedaży wraz z naliczonymi podatkami GST/HST;
9. Kompletny zbiór wystawianych faktur, w tym również wydruki z maszyn rejestrujących sprzedaż (cash register tapes);
10 Dokładna i kompletna lista wydatków z zapłaconym podatkiem GST/HST;
11. Kompletny zbiór rachunków, na których opierała się kalkulacja zapłaconych GST/HST;
Jest to przykład dla korporacji, aby być gotowym na wypadek kontroli i zmieścić się w czasie wynegocjowanym z agencją. Bowiem gra na zwłokę, gdy sprawa o dokumentację dojdzie aż do sądu, zwykle kończy się niekorzystnie dla podatnika. Od niedawna mamy nowe przepisy odnośnie ko-operowania z kontrolerami agencji i podatnik jest zmuszony prawnie nie tylko do dostarczenia dokumentacji, ale również w formacie narzuconym przez agencję.
Piotr Z. Chwalisz
M.Sc. TEP
905 821-1888
647 648-6363