Barbórka – Andrzej Duda wśród górników
Barbórka – Andrzej Duda wśród górników
Z okazji wspomnienia św. Barbary, prezydent Andrzej Duda pojechał na Śląsk. W życzeniach barbórkowych Andrzej Duda podziękował górnikom za ich trud, który – jak zaznaczył prezydent – służy całemu naszemu narodowi.
4 grudnia – w kościelne wspomnienie św. Barbary – dziewicy i męczennicy, przypada Dzień Górnika. Święto tradycyjnie nazywane jest “Barbórką”.
Prezydent odwiedził kopalnię węgla kamiennego “Pniówek”.
Andrzej Duda wziął udział w Mszy Świętej ku czci św. Barbary w intencji górników ze szczególną modlitwą w intencji siedmiu, którzy nie zostali wydobyci po wybuchu w kwietniu 2022 r., a także ich rodzin.
W dniu św. Barbary Prezydent @AndrzejDuda złożył wizytę w KWK „Pniówek”, by spotkać się z pracownikami kopalni oraz bliskimi górników i ratowników – Ofiar wybuchów w kwietniu br. w „Pniówku” i „Zofiówce”. pic.twitter.com/NXLLWAV6qf
— Kancelaria Prezydenta (@prezydentpl) December 4, 2022
– Skutki kwietniowych wybuchów były tragiczne dla kopalń “Pniówek” i “Zofiówka”. Nie chcę, aby bliscy Ofiar mieli poczucie, że są opuszczeni. Czekamy na możliwość zejścia na poszukiwania 7 wciąż nieodnalezionych w “Pniówku” – zadeklarował prezydent podczas oświadczenia dla mediów.
Barbórka jest tradycyjnym Dniem Górnika obchodzonym 4 grudnia. “Składamy dziś podziękowania za górniczy trud, który służy całemu naszemu narodowi; za świadectwo jedności, które górnicy dają i w codziennej pracy, i w przełomowych momentach historycznych, i wreszcie w obliczu wypadków i sytuacji kryzysowych – organizując akcje ratownicze w zakładach oraz spiesząc sobie nawzajem z pomocą” – napisał prezydent Andrzej Duda w przesłaniu na uroczystości barbórkowe.
“Nie sposób jednak radośnie świętować w cieniu tragedii, do której doszło 28 listopada w jaworzniańskiej kopalni »Sobieski«. W dramatycznych okolicznościach tradycyjne obchody ograniczają się do nabożeństw w intencji górników – o wieczny odpoczynek dla tych, którzy odeszli na wieczną szychtę, a dla żyjących o zdrowie, spokojną i bezpieczną pracę oraz wszelką pomyślność” – zauważyła głowa państwa.
“Z głębokim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci czterech osób w wypadku w zakładzie górniczym w Jaworznie. Łączę się ze wszystkimi pogrążonymi w żałobie, składając hołd pamięci zmarłych. Myślami i modlitwą jestem z rodzinami ofiar oraz z całą lokalną społecznością. Bliskich proszę o przyjęcie wyrazów mojego serdecznego współczucia. Przyjaciół, którzy ich wspierają, proszę o okazanie także w moim imieniu troski i tej wyjątkowej solidarności, którą zawsze otaczano żony, dzieci, rodziców i wszystkie osoby dotknięte śmiercią górnika” – czytamy.
Składamy dziś podziękowania za górniczy trud, który służy całemu naszemu narodowi; za świadectwo jedności, które górnicy dają i w codziennej pracy, i w przełomowych momentach historycznych, i wreszcie w obliczu wypadków i sytuacji kryzysowych – organizując akcje ratownicze w… pic.twitter.com/NIx4AYTZMR
— Kancelaria Prezydenta (@prezydentpl) December 4, 2023
“W tych niezwykle trudnych chwilach tym bardziej chcę złożyć całemu Państwa środowisku wyrazy uznania i wdzięczności za pielęgnowanie górniczego etosu i zwyczajów wspólnoty, która wyraża się w słowach »górnicza brać«. (…) W imieniu rodaków dziękuję za całoroczny wysiłek, który ma wartość strategiczną dla gospodarki narodowej i bezpieczeństwa energetycznego naszej Ojczyzny, a przede wszystkim dla milionów polskich rodzin, którym zapewnia warunki niezbędne do życia, zwłaszcza w zimowej porze roku” – napisał prezydent Andrzej Duda.
“Życzę nam wszystkim, abyśmy mogli jeszcze przez długie lata korzystać z krajowych zasobów, zgodnie z potrzebami naszymi i przyszłych pokoleń” – dodał.
Święta Barbara. Co o niej wiadomo?
Święta Barbara jest nie tylko patronką górników. Modlić może się do niej każdy, kto znajduje się w trudnej sytuacji. Jest uznawana za patronkę ciężkiej pracy oraz dobrej śmierci. O jej wstawiennictwo prosi się w czasie burz i pożarów. Barbara jest jedną z Czternastu Świętych Wspomożycieli.
Opowieść o świętej Barbarze znana jest przede wszystkim ze średniowiecznej legendy. Z tego względu niektórzy historycy wątpili, czy taka osoba w ogóle istniała. Brak źródeł pochodzących z jej czasów nie świadczy jednak o tym, że postać ta jest zmyślona. Informacje na jej temat znaleźć można m.in. w pracach Symeona Metafrastesa, bizantyńskiego hagiografa żyjącego na przełomie IX i X wieku.
Barbara urodziła się pod koniec III wieku w Heliopolis (dziś Liban) w bogatej rodzinie pogańskiej. Podobno była bardzo urodziwa, a rodzice nie szczędzili nie jej kształcenie. Nie chciała jednak wychodzić za mąż. Barbara uczyła się w Nikomedii, gdzie pierwszy raz zetknęła się z naukami chrześcijańskimi. Kiedy jej ojciec dowiedział się o tym, wpadł jednak w gniew. Kazał zamknąć Barbarę w wieży, gdzie mogli odwiedzać ją tylko nauczyciele.
stnieją różne wersje, jak wyglądało życie Barbary. Czy sakrament chrztu przyjęła w Nikomedii czy z rąk jednego ze swoich nauczycieli, który okazał się chrześcijaninem, kiedy przebywała już w zamknięciu? Tego nie wiadomo. Z przekazów można wywnioskować jednak, że ojciec Barbary próbował różnymi groźbami wymusić na córce zerwanie z chrześcijaństwem. Ona wówczas, nie mogąc znieść dręczenia, uciekła z więzienia. Wtedy też, szukając kryjówki przed ludźmi ojca, miały rozstąpić się przed nią skały, a ona ukryła się w grocie.
O tym, gdzie przebywa Barbara, miał powiedzieć jej ojcu pewien pasterz (później za karę jego owce zamieniły się w szarańczę).Kiedy Barbarę ujęto, jej ojciec zdecydował, aby przekazać ją władzom rzymskim.
Barbarę poddano wielu okrutnym torturom. Biczowano ją, przypalano, obcięto jej piersi i wywleczono nago na ulice, aby ją upokorzyć, lecz ona i tak nie porzuciła swojej chrześcijańskiej wiary. W końcu została skazana na karę śmierci poprzez ścięcie mieczem. Zanim została zamordowana, miał ukazać się jej Chrytys, który udzielił jej komunii świętej i leczył jej rany. Według przekazów, wyrok na Barbarze wykonał jej własny ojciec, którego za karę raził później piorun.
Święta Barbara była czczona w Kościołach Wschodnich od VIII wieku. Wcześniej, bo pod koniec VI wieku, jej kult propagował papież Grzegorz I. Za jego pontyfikatu istniało w Rzymie oratorium pw. świętej Barbary. Męczennica z Nikomedii była szczególnie czczona przez rycerzy biorących udział w wyprawach krzyżowych. Górnicy wzywali jej opieki przynajmniej od połowy średniowiecza.
Relikwie świętej Barbary przechowywane są w miejscowości Burano koło Wenecji. W Polsce znajduje się fragment czaszki Męczennicy. Przechowywany jest w klasztorze w Czerwińsku nad Wisłą, gdzie przywiózł relikwię król Kazimierz Jagiellończyk. Wcześniej znajdowała się ona na zamku w Malborku, dokąd Krzyżacy wywieźli ją z Pomorza. Relikwia ta jest obecna na terenie dzisiejszej Polski od połowy XIII wieku. Początkowo przechowywali ją książęta pomorscy.
W Polsce kult świętej Barbary jest obecny przynajmniej od XI wieku. Najstarsze ślady świadczące o tym pochodzą np. z Modlitewnika świętej Gertrudy, córki Mieszka II. Na Śląsku od połowy XIV wieku, 4 grudnia, czyli wspomnienie świętej, obchodzono jako Barbórkę (Barborę). Do dzisiaj jest to najważniejsze święto dla ludzi wielu zawodów, w tym głównie dla górników i rybaków.