Były premier Holandii i jego żona poddali się eutanazji
Były premier Holandii i jego żona poddali się eutanazji
Dries van Agt, chadecki premier Holandii w latach 1977–1982, zmarł w wyniku eutanazji, “trzymając się za ręce” ze swoją żoną. Oboje mieli 93 lata.
Komunikat ten został opublikowany w piątek przez Forum Praw, organizację założoną przez polityka, która zajmuje się kwestiami praw człowieka. Zgodnie z informacją, małżeństwo zmarło w poniedziałek i zostanie pochowane podczas prywatnej ceremonii w Nijmegen, mieście leżącym we wschodniej części kraju.
W oświadczeniu napisano: “Umarł trzymając za rękę swoją ukochaną żonę, Eugenię van Agt-Krekelberg, która była jego wsparciem przez ponad 70 lat i którą zawsze nazywał ‘moją dziewczyną’.”
Oboje mieli od pewnego czasu problemy ze zdrowiem. W 2019 roku van Agt doznał udaru mózgu podczas przemówienia na uroczystości upamiętniającej Palestyńczyków. Od tamtej pory nie odzyskał pełnej sprawności.
Według Associated Press, van Agt, początkowo tradycyjny holenderski chadek, stopniowo stawał się bardziej postępowy po opuszczeniu polityki w 2017 roku z powodu różnic ideologicznych w sprawie Izraela i Palestyńczyków.
Premier Holandii, Mark Rutte, nazwał van Agta swoim “prapradziadkiem na stanowisku”, dodając, że “swoim kwiecistym językiem, jasnymi przekonaniami i znakomitą prezencją, Dries van Agt nadał barwę i treść holenderskiej polityce w czasach polaryzacji”.
Rodzina królewska Holandii również wyraziła swój żal. W wspólnym oświadczeniu król Willem-Aleksander, królowa Máxima i księżniczka Beatrix wspomnieli, że van Agt “przejął obowiązki administracyjne w burzliwych czasach i udało mu się zainspirować wielu swoją uderzającą osobowością i kolorowym stylem”.
Dries van Agt był członkiem Katolickiej Partii Ludowej i Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego. Pełnił urząd ministra sprawiedliwości od lipca 1971 do września 1977, będąc także wicepremierem od maja 1973 do września 1977, oraz tymczasowo ministrem kultury od kwietnia do maja 1973. Następnie od grudnia 1977 do listopada 1982 był premierem, a od maja 1982 do listopada 1982 jednocześnie ministrem spraw zagranicznych.