Spór o „arafatkę” w ontaryjskim Parlamencie
Spór o „arafatkę” w ontaryjskim Parlamencie
Propalestyńscy demonstranci w Toronto często zakładają “arafatki”.
Kilka godzin po tym, jak Ted Arnott, Spiker (Marszałek) Izby Reprezentantów w prowincyjnym Parlamencie Ontario, zakazał w legislaturze Ontario noszenia szalików kefiji (w Polsce zwykliśmy nazywać te kraciaste czarno-białe chusty „arafatkami”), premier Doug Ford wezwał do natychmiastowego uchylenia tej decyzji.
W oświadczeniu Ford stwierdził, że zakaz zakładania „arafatek” został wprowadzony „przez Spikera i tylko przez Spikera”.
„Nie popieram jego decyzji, gdyż niepotrzebnie dzieli ona mieszkańców naszej prowincji. Wzywam Marszałka do natychmiastowego cofnięcia tej decyzji” – można przeczytać w oświadczeniu Forda.
Kefija to chusta w czarno-białą kratkę, która stała się symbolem solidarności z Palestyńczykami. W ciągu ostatnich kilku miesięcy osoby ubrane w „arafatki” można było regularnie widywać w tłumie na propalestyńskich wiecach w Toronto.
W oświadczeniu skierowanym do mediów Marszałek Arnott stwierdził, że po szeroko zakrojonych badaniach doszedł do wniosku, że noszenie „arafatki” podczas parlamentarnego zgromadzenia ma charakter wypowiedzi politycznej.
Zgodnie z rozporządzeniem jej używanie miałoby zostać zakazane w obszarze Legislatury przez posłów, personel i odwiedzających gmach Parlamentu ludzi.
Liderka NDP w Ontario, Marit Stiles, w piśmie do Marszałka wyraziła swoje rozczarowanie rozwojem sytuacji i nalegała, aby ponownie rozważył swoją decyzję.
„Noszenie w naszym Zgromadzeniu tych ważnych dla palestyńskiego dziedzictwa kulturowego i narodowego elementów ubioru jest czymś, z czego powinniśmy być dumni. To część historii tego, kim jesteśmy jako prowincja” – można przeczytać w liście Stiles – „Palestyńczycy są częścią tej historii, a kefija to tradycyjny element ubioru, który ma znaczenie nie tylko dla nich, ale dla wielu członków społeczności arabskich i muzułmańskich”.
Liderka Liberałów Bonnie Crombie również wypowiedziała się przeciwko zakazowi w poście zamieszczonym na platformie X i wezwała Arnotta do ponownego rozważenia decyzji. „Tutaj, w Ontario, jesteśmy domem dla zróżnicowanej grupy ludzi z tak wielu środowisk. To czas, w którym przywódcy powinni szukać sposobów na zjednoczenie ludzi, a nie na dalsze podziały”.
Niezależna posłanka do parlamentu Sarah Jama również wypowiedziała się przeciwko zakazowi, wydając oświadczenie w tej sprawie na X, stwierdzając, że nie jest to zaskakujące, ale mimo to niepokojące.
Dodała, że doświadczenia historyczne będą nadal pokazywać, że próby zakazu tożsamości kulturowej i symboli narodowych jedynie wzmacniają ruchy oporu.
W ubiegłym roku Jama została potępiona przez legislaturę Ontario i usunięta z NDP po kontrowersyjnym poście zamieszczonym w mediach społecznościowych na temat wojny Izrael-Hamas.
Skąd wzięła się „arafatka”?
Lajla Chalid i Jaser Arafat
Arafatka jest palestyńskim symbolem narodowym już od niemal stu lat. Palestyńczycy nosili ją podczas Wielkiej Rewolucji Arabskiej, aby zaznaczyć swoje poparcie dla powstania przeciw Brytyjczykom, którzy ówcześnie kontrolowali Palestynę. Polską nazwą na tę odmianę kefii pochodzi od Jasera Arafata. Był on przywódcą Palestyńczyków, który walczył o ich wolność. Jego charakterystyczną cechą było to, że zawsze nosił kefiję na głowie i szyi. Nie dało się go uchwycić bez niej. Otrzymał za swoje starania o pokój na Bliskim Wschodzie Pokojową Nagrodę Nobla w 1994 r.
Drugą postacią, która w ubiegłym, XX wieku wypromowała arafatkę była Lajla Chalid. Zasłynęła z tego, że jako pierwsza kobieta w historii uprowadziła samolot. Miała wtedy 25 lat. Zdjęcie wykonane przez brytyjskiego fotografa Eddiego Adamsa ukazującego Lajlę Chalid w kefii obiegło świat. Dla niektórych Chalid stała się feministycznym symbolem i kobiecą twarzą walki o wolność Palestyny.
Arafatka pojawiła się jako element ubioru w szerszym stopniu na świecie, od Porozumienia z Oslo w roku 1993. Na mocy tej umowy utworzono w 1994 roku Autonomię Palestyńską. Wielu ludzi zaczęło wówczas nosić arafatkę jako znak solidarności z Palestyńczykami. Wraz z kolejnymi eskalacjami konfliktu na linii Palestyna-Izrael popularność arafatki ciągle rosła.
Pod koniec życia Jasera Arafata, w palestyńskim ruchu niepodległościowym doszło do dużych podziałów i radykalizacji. Dzisiaj kolor kefii oznacza w Palestynie również sympatie polityczne. Klasyczna arafatka jest utożsamiana przede wszystkim z Organizacją Wyzwolenia Palestyny i wchodzącą w jej skład organizacją Al-Fatah. OWP rządzi Palestyną na Zachodnim Brzegu. Strefą Gazy rządzi natomiast organizacja o wiele bardziej radykalna – Hamas, która przejęła ten teren siłowo w 2007 roku. Używa ona przede wszystkim koloru zielonego. Członkowie noszą jednak właściwie wszystkie kolory kefii, łącznie z arafatką czy jordańską kefiją o kolorze czerwonym, utożsamianą również z ruchami socjalistycznymi.
Arafatka to nie tylko modny dla wielu element ubioru, to coś o wiele więcej. To sposób na okazanie solidarności ze starającymi się o niepodległe państwo Palestyńczykami. Nie wszyscy niestety wiedzą co oznacza materiał, jaki narzucają na swoją szyję ani skąd pochodzi. Prawdziwe arafatki produkowane są na terytorium Palestyny. Niestety świat zalewają podróbki, głównie z Chin. Arafatka z Palestyny jest lepszej jakości. Dlatego, zanim kupisz arafatkę, zobacz, skąd pochodzi.
Na podst. CityNews i PAP